Deze maand mag Chez Julie haar vierjarig bestaan vieren, hoera! Vier jaar, da's een opstandige kleuter die druk in de weer is met knutselen en liedjes zingen. Of zoiets. Mogelijk wijkt mijn beeld van kinderfases enigszins af van de realiteit, maar jullie begrijpen mijn punt vast wel.
Vier jaar online zeg, wie had dat ooit gedacht? Vermits jullie trouw blijven terugkomen (en ik zelfs nieuwe zieltjes mag verwelkomen, wat ik enorm plezant vind) en ik er zelf ook nog steeds massa's plezier aan beleef, blijf ik gewoon voortdoen. Deal? Deal!
Om mijn kleuterschap in stijl te vieren, geef ik jullie een overzicht van wat ik het afgelopen jaar zoal beleefd heb op blogvlak:
DE MEEST GELEZEN BLOGPOSTS
Dag mémé. Net voor de zomer overleed mijn oma, een kranige dame die overal het positieve in zag en zelfs van de meest trieste dingen een klein feest kon maken. Dat haar overlijden zo veel snaren zou raken, hoeft dan ook niet te verbazen. Daarom schreef ik met plezier deze ode aan haar, iets wat jullie massaal wisten te appreciëren.
10 dingen die ik leerde tijdens een workshop smartphonefotografie met Vicky Bogaert. Iedereen die graag foto's maakt kan ik met harte een workshop smartphonefotografie met de immer sympathieke Vicky aanbevelen. Omdat je je smartphone altijd op zak hebt, is het de perfecte metgezel voor het betere snapshot. Als je dan ook nog eens weet hoe je zo'n ding best gebruikt, ligt de weg naar eeuwige fotoroem al helemaal open.
10 dingen die ik leerde tijdens mijn zoektocht naar werk. 2016 was een bewogen jaar op professioneel vlak, omdat ik mezelf voor het eerst in jaren mocht gaan aanprijzen op de arbeidsmarkt. Geen gemakkelijke periode, maar zoals het cliché wil heb ik daar wel veel uit geleerd, gaande van welke zaken je best beklemtoont tijdens een sollicitatiegesprek tot de vaststelling dat je er nooit alleen voor staat.
10 redenen voor unsuccessful adulting. Soms heb ik geen zin om mee te draaien in de grotemensenwereld en negeer ik openstaande facturen en andere verplichtingen. Daarom schreef ik een ode aan het eeuwige kind in me- en uzelf (geef maar toe dat het aanwezig is), gepresenteerd in 10 eenvoudig uit te voeren stappen.
Londen of Parijs? Deze zomer begon ik plannen te maken voor een citytrip in september, maar ik twijfelde tussen Londen of Parijs als bestemming. Via een poll vroeg ik jullie mening, die ik vervolgens massaal kreeg, waarvoor nogmaals dank. De Parijslovers waren duidelijk in de minderheid, en dus werd een uitstap naar Londen een feit. En zo kreeg het begrip 'democratisch reizen' een geheel nieuwe invulling voor mij.
DE KLEINE PARELTJES
Dit zijn blogposts waar ik zelf best trots op ben, omdat ze een thema aansnijden dat reacties losmaakte, omdat ze heerlijk nostalgisch zijn of omdat ze gewoon heel tof om schrijven waren.
Over dat jaar met dat geweldige uitzicht over Brussel. In de loop van februari zat ik vast met het schrijven aan mijn doctoraat en had ik een flashback naar het jaar waarin ik journalistiek studeerde en ergens tijdens het tweede semester overwoog om er de brui aan te geven. Dat jaar journalistiek heb ik uiteindelijk afgemaakt en daar ben ik nog altijd zeer trots op, dat doctoraat is sinds die blogpost voor onbepaalde duur in de frigo beland en wel ja... zit er nog altijd in. Misschien komt ooit de dag waarop ik de draad terug oppik, maar in tussentijd sus ik mezelf met de gedachte dat je sommige dingen héél lang in een frigo kan bewaren voor ze slecht worden.
Een brief aan mijn 16-jarige zelf. In een nostalgische bui schreef ik een brief aan een 15 jaar jongere versie van mezelf, een blogpost waar ik heel erg van genoot. Zonder enige moeite zag ik me terug op de schoolbanken in het Sint-Jozefsinstituut zitten, lonkend naar de vijver en mij afvragend wat er allemaal op mijn pad zou komen. Heel wat, zo blijkt, en vooral nog heel veel te gaan!
Een brief aan mijn 16-jarige zelf. In een nostalgische bui schreef ik een brief aan een 15 jaar jongere versie van mezelf, een blogpost waar ik heel erg van genoot. Zonder enige moeite zag ik me terug op de schoolbanken in het Sint-Jozefsinstituut zitten, lonkend naar de vijver en mij afvragend wat er allemaal op mijn pad zou komen. Heel wat, zo blijkt, en vooral nog heel veel te gaan!
Ochtendpret in het Hallerbos. Tot mijn grote schaamte was ik nog maar één keer in mijn leven gaan wandelen in het Hallerbos, dus werd het hoog tijd om daar verandering in te brengen. Mijn broer besliste dat de ochtend een ideaal moment was om dat te doen, ik durfde niet tegenpruttelen en moest hem bij nader inzien gelijk geven. Golden hour (en streekbieren achteraf) for the win!
Beer versus wine battle. Op uitnodiging van Sofie's World mocht ik naar dit smakelijke evenement: een 5-gangendiner met telkens een begeleidende wijn en bier. Dat het leven vol moeilijke keuzes zit wist ik al, maar deze avond maakte de zaken er niet gemakkelijker op. Echt heel lekkere combinaties geproefd, waardoor de wereld van foodpairing voorzichtig zijn deuren voor me opende. Smaakt naar meer!
Solo travel in Londen. Op aanraden van mijn lezers ging ik dus op citytrip naar Londen, een uitstap die ik in mijn eentje maakte. Waarom ik dat deed en wat ik ervan vond, lees je in deze post. Laat één ding duidelijk zijn: schitterende stad, Londen!
En zo is er weer een blogjaar voorbij gevlogen. Zot zeg, hoe snel dat gaat. Zijn er thema's die jullie volgend jaar graag aan bod zien komen op deze blog? Laat het me dan zeker weten!
En zo is er weer een blogjaar voorbij gevlogen. Zot zeg, hoe snel dat gaat. Zijn er thema's die jullie volgend jaar graag aan bod zien komen op deze blog? Laat het me dan zeker weten!
0 Comments