Het grote voordeel aan een blog is dat je door een uitgebreid archief kan bladeren om fijne momenten te herbeleven. Uiteraard is het geen toeval dat ik dat in coronatijden vaker doe dan vroeger, omdat het me keer op keer doet beseffen hoeveel mooie dingen (groot of klein, maakt niet uit) ik al heb kunnen beleven. Dat klinkt heel melig, maar het helpt me enorm om door de beperkingen van alledag heen te kijken.
Dat het een zomer van staycation en uitstappen in eigen land zou worden, is intussen wel duidelijk. Ik doe naar goede gewoonte vrolijk mee (met mijn rubriek 'Belgique, c'est chique' zelfs al voor de coronacrisis, trendsetter die ik ben ;-) ) en ben maar wat blij dat het sinds het begin van de lockdown meestal prima wandelweer was. De eerste weken hield ik me braaf onder de eigen kerktoren bezig, maar zodra niet-essentiële verplaatsingen terug mochten ben ik met plezier de ruimere regio ingedoken.
Soms maak ik het mezelf graag moeilijk. Of nee, ga ik graag een uitdaging aan, want je moet de dingen altijd positief benoemen :-) Corona + rare zomer + veel thuiswerken ≠ voedingsbodem voor massa's panoramafoto's, maar toch probeer ik heel de zomer elke dag één foto te maken, kwestie van deze gekke periode tot in de kleinste details te documenteren (en anders vind ik wel iets anders om mij mee bezig te houden, ha ha). In volle lockdown in april deed ik dat ook al (dat lees je hier), dus waarom niet op hetzelfde elan verdergaan in de zomer?
 |
| In 2010 deed ik ook al aan thuiswerk. Leve poseren voor de webcam ;-) |
Dag Julie,
Hoe gaat het met jou, daar in je appartement met knalrode muren? Jong en fris met een hoop clashende kleuren: dat is jouw 25-jarige zelf ten voeten uit. Je bent een goed jaar geleden gaan samenwonen en moet nog volop wennen aan het cocoonen, omdat huiselijkheid in je hoofd niet past bij de grootstedelijke ik die je in gedachten zo graag wil zijn. Diep vanbinnen weet je nochtans al dat er een behoorlijke huismus in je schuilgaat, en geloof me, die cocoonskills zullen je later nog van pas komen. Er is niets mis met 'best of both worlds', echt niet.
Ben ik de enige die na 6 weken lockdown wat inspiratieloos wordt als het op eten aankomt? Niet dat ik op coronavrije dagen een bedrijfskantine ter beschikking heb waar ik makkelijk dagschotels kan bestellen, maar uit eten gaan of iets afhalen gebeurde hier natuurlijk wel geregeld. Een gemis dat zich duidelijk laat voelen :-)
Omdat deze tijden van isolement toch vooral microscopische blogposts opleveren, vond ik eentje over de inhoud van mijn frigo wel op zijn plaats. Hou je vast voor een overzicht van wat we hier zoal eten tijdens de lockdown. Laat het smaken!
Dat we nog
tot minstens 3 mei in lockdown blijven, is intussen duidelijk. Wat erna komt weten we nog niet, behalve dat we niet meteen voor 100 procent zullen terugkeren naar ons precoronaleven. In afwachting van verder nieuws begin ik alvast te
dromen en
kleine plannen te maken. Want een beetje perspectief, daar hou ik wel van.
Dit zijn de 8 dingen waar ik naar uitkijk voor na de lockdown:
