Chez Julie
  • Home
  • Food
  • Travel
  • Personal
  • Ook mooi
  • Belgique, c'est chique
  • Vlogs
  • Wie is Julie?

Ik heb lang gedacht dat elektrisch fietsen niets voor mij was. Mensen die kilometers vreten, genre actieve senioren en gehaaste pendelaars, die rijden elektrisch. Maar een amateur die vooral ritjes maakt naar de supermarkt, die heeft dat toch niet nodig?
© Unsplash

Bloggen is al heel vaak doodverklaard, ik gok zowat sinds het ontstaan ervan. Zou het anno 2023 echt zover zijn? Content wordt steeds korter en snediger, vertical video domineert, social media zijn walled gardens die je liefst niet naar een ander platform zien vertrekken, enkel op Facebook kan je doorlinken naar een artikel, maar Facebook... tja, mag ik boomer graveyard zeggen? En blogs? Die zijn vaak lang en statisch, en vergen tijd om te maken en te lezen. Doen we dat nog in 2023?

Tijd voor mijn laatste post binnen de BlogBoost najaarschallenge, waar deze keer alles rond bloggen en bloggers draait. En hoe kan ik deze nobele kunst beter eren dan met een eigen blogtag?

Jawel, ik doe nog steeds mee aan de BlogBoost najaarschallenge! Na posts achter de schermen en over Kleine Gelukjes, heb ik het deze keer over Me, myself & I. Altijd al baanbrekende bekentenissen over mijn persoon willen lezen? Dit is jouw moment, want hieronder deel ik 7 dingen die je nog niet over mij wist.

In mijn vorige blogpost gaf ik jullie een blik
achter de schermen in mijn blogkot, vandaag leidt de BlogBoost najaarschallenge richting Kleine Gelukjes. Daarbij staat één simpele vraag op het programma: welke dingen maken mij in deze vreemde periode blij? Of het antwoord even simpel is, lees je hieronder.

Een goede challenge van tijd tot tijd, ik kan daar veel plezier aan beleven (check hier hoe ik juli en augustus lustig documenteerde met dagelijkse foto's). Toen de dames van BlogBoost deze mooie najaarschallenge lanceerden om de bloggoesting terug wat aan te wakkeren, twijfelde ik geen seconde om me in te schrijven. Alleen was het er tot nu toe niet van gekomen om ook daadwerkelijk een post te publiceren... Maar omdat laat nog altijd beter is dan nooit, gooi ik mijn bijdrage voor het thema 'Achter de schermen' met veel plezier in de ether!

Het grote voordeel aan een blog is dat je door een uitgebreid archief kan bladeren om fijne momenten te herbeleven. Uiteraard is het geen toeval dat ik dat in coronatijden vaker doe dan vroeger, omdat het me keer op keer doet beseffen hoeveel mooie dingen (groot of klein, maakt niet uit) ik al heb kunnen beleven. Dat klinkt heel melig, maar het helpt me enorm om door de beperkingen van alledag heen te kijken.

Goede voornemens maken en volhouden, het is bij velen een wisselend succes. Ook bij mij. Maar omdat een nieuw jaar niet écht gestart is zonder op z'n minst de intentie om wat aan jezelf of je gedrag te veranderen, heb ik op de valreep toch een goed voornemen gemaakt: mijn smartphonegebruik onder de loep nemen.
Ja, ik vervoer de tolino in een roze washandje, want dat past perfect. En nu gij!

Ik hou van boeken. Hun geur, hun kleur, hun vermogen om je zomaar in een andere wereld te katapulteren: allemaal eigenschappen die ik zeer hard apprecieer bij het betere literaire werk. Maar elke dag een vuistdikke turf in je handtas proppen (geplette boterhammen, jeej) en je haasten om voor sluitingstijd je boete te betalen in de bib, dat vind ik minder.

Ik heb lang getwijfeld, maar ging begin februari dan toch overstag: ik schafte me een Fitbit aan. Lang wist ik niet waarom ik dat in godsnaam zou doen: zo'n typische middenmoter als ik, die noch hypersportief is, noch dringend iets aan haar gewicht en levensstijl moet veranderen, waarom zou die in godsnaam als een gek stappen beginnen tellen? Weinig concrete redenen inderdaad, maar de cijfernerd in mij wilde graag haar dagelijkse bezigheden kunnen kwantificeren en indien nodig subtiel bijsturen. Meten is weten, n'est-ce pas?

Een aantal zomers geleden trokken we op rondreis door de USA. Eerst een aantal dagen citytrippen in New York, om daarna rond te cruisen in golden state Californië. Een heerlijke tijd, die massa's mooie foto's opleverde. Waarvan het grootste deel ergens op een harde schijf is blijven staan.


Ik hou ervan om andere blogs te volgen. Het plaatst je eigen blogposts in perspectief, het levert je tonnen inspiratie en je ontmoet er geheid een hoop fijne mensen door.


Ik hou ervan om kleine momenten te capteren. Wereldreizen en spectaculaire gebeurtenissen spannen natuurlijk de kroon in je herinneringen, maar als je er goed over nadenkt zijn het net de kleine, gewone dingen die de grootste impact hebben op je leefwereld.
Deze maand mag Chez Julie haar vierjarig bestaan vieren, hoera! Vier jaar, da's een opstandige kleuter die druk in de weer is met knutselen en liedjes zingen. Of zoiets. Mogelijk wijkt mijn beeld van kinderfases enigszins af van de realiteit, maar jullie begrijpen mijn punt vast wel.

Vier jaar online zeg, wie had dat ooit gedacht? Vermits jullie trouw blijven terugkomen (en ik zelfs nieuwe zieltjes mag verwelkomen, wat ik enorm plezant vind) en ik er zelf ook nog steeds massa's plezier aan beleef, blijf ik gewoon voortdoen. Deal? Deal!


Om mijn kleuterschap in stijl te vieren, geef ik jullie een overzicht van wat ik het afgelopen jaar zoal beleefd heb op blogvlak:

DE MEEST GELEZEN BLOGPOSTS
In Tienen houden ze van feesten, zeker op 10/10 (tien/tien, hebt ge 'm?). Want dat is sinds dit jaar de Kweikersdag, de officiële feestdag van de Tienenaren. Hoera!

Enigszins vreemd, zo'n stadsfeestdag. Zeker voor een nieuwe Tienenaar als ik, die niet zeker is of je wel mag meevieren als je geen echte bent. Ik heb geen roots in Tienen, ik ben het Tiense dialect niet machtig (houden zo, neem ik aan? ;-) ) en ik vergis mij soms nog eens van straatje. Maar toch wilde ik hier graag bij zijn, omdat ik het zo'n mooi initiatief vind.

Terwijl ik voor de zekerheid toch snel nog wat Tiense woorden instudeerde (braai, beufstaaik, pistolaai,... alles met aai sorteert enig effect, heb ik de indruk), ging ik recht op doel af: naar de Sint-Germanuskerk!

Onder het motto "Breng kleur en blijheid tot in elke uithoek van de wereld" zorgt sokkenmerk Happy Socks sinds z'n begindagen voor vreugde en pret alom. Met hun Local Hero-project gaan ze nog iets verder: want wat als je die uithoeken van de wereld door lokale artiesten laat inkleuren, zou dat dan geen extra vuurwerk geven? Het zal wel zijn!

Toykyo, een multidisciplinaire designstudio uit Gent, mocht de honneurs waarnemen als Belgische vertegenwoordiging voor de editie van 2016. Designers met een voorliefde voor creativiteit, optimisme en originaliteit carte blanche geven als sokkenontwerpers? Zonder twijfel de ideale basis voor originele combinaties. Al dat fraais werd afgelopen week voorgesteld in de Shelter in Gent, met uw trouwe dienaar/sokkenliefhebber op de eerste rij. Jippie!

Een tijdje terug vertelde mijn telefoon mij opeens uit het niets hoeveel stappen ik die dag gezet had. Een bericht dat meteen mijn aandacht trok, omdat ik me niet kon herinneren zelf iets van activity tracker geactiveerd te hebben. Vrij snel werd me duidelijk dat ik al sinds dag 1 Sony Lifelog op mijn telefoon heb staan, een tracking app die zichzelf na een update spontaan in gang had gezet. Leve Android zeker?

Soit, mijn aandacht was best geprikkeld, want ik begon meteen te kijken of ik nog andere grafiekjes van mijn bewegingsgedrag kan vinden in de app. Om die te zien moest ik wel inloggen met mijn Google account, iets wat ik dan maar snel even deed wegens zeer benieuwd. Jup, slimme jongens daar bij Sony.

Afgelopen weekend organiseerde de Tiense Gidsenbond een Art Deco-wandeling door de stad, onder vakkundige leiding van stadsgids Jacques Natens. Op zich geen enorm verwonderlijk feit, maar toen ik in de lokale pers een foto van mijn hand bij de aankondiging zag staan, was ik meer dan getriggerd. Een beetje zoals in de spiegel kijken zeker?


Een groen festival dat lekker en gezond eten, een goede line-up en een droomlocatie combineert? Het bestaat, en wel op Paradise City in Perk! Omdat het gros van de bevolking ecologische festivals voornamelijk associeert met juten zakken en sandalen, willen initiatiefnemers Dimitri Verschueren en Gilles De Decker met Paradise City tonen dat het ook anders kan: duurzaam én een tikje classy.

Om hun concept voor te stellen nodigden Dimitri en Gilles een aantal journalisten en bloggers uit, een gebaar dat van mijn kant uitermate geapprecieerd werd. Hop, naar Perk!

Laatst nam ik deel aan een workshop smartphonefotografie met Vicky Bogaert in Museum M in Leuven. De mensen van Visit Leuven zijn er immers van overtuigd dat een mooi snapshot met je smartphone steeds binnen handbereik ligt, en dat je via een aantal tips&tricks snel tot mooie resultaten komt.

Daar wilde ik graag meer over leren!


Dat het een zeer leerrijke workshop zou worden, werd al vrij snel duidelijk. Omdat ik jullie onmogelijk alle tips kan presenteren, heb ik de belangrijkste zaken gebundeld in 10 dingen die ik leerde tijdens de workshop smartphonefotografie:

1. Een smartphonesensor is klein

Of toch veel kleiner dan de sensor in een spiegelreflexcamera. Overdag bij voldoende licht geeft dat weinig problemen, maar wanneer het erg donker wordt laat de kwaliteit van je smartphonefoto's te wensen over. Snel zijn of extra lichtbronnen inschakelen is de boodschap!

2. Zoom niet in


Je smartphone kan enkel digitaal inzoomen omdat er geen regelbare lens opzit. Inzoomen in smartphonetaal betekent enkel een stuk uit je foto snijden, met een gigantisch kwaliteitsverlies tot gevolg. Je neemt je foto best zo breed mogelijk en kan nadien nog wat bijsnijden via een app of je computer, want dat geeft een veel betere kwaliteit.

3. Overweeg een lenzenkit

Als bijsnijden je maar niets lijkt en als je toch heel graag wil inzoomen on the field, kan je altijd de aankoop van een lenzenkit overwegen. Voor een paar euro's vind je al een goede set met doorgaans een tele-, breedhoek- en fisheyelens in. Je klikt ze eenvoudigweg op je smartphone en hop, inzoomen zonder kwaliteitsverlies ligt binnen handbereik!

4. Hou je smartphone zo ver mogelijk wanneer je selfies maakt

Hoe dichter je je smartphone bij je object houdt, hoe boller en groter het lijkt. Schitterend principe wanneer je een bloem van dichtbij wil fotograferen, maar heel wat minder flatterend wanneer je je eigen gezicht wil vastleggen. Om bolle kaken en haakneuzen te vermijden hou je je telefoon best zo ver mogelijk en snij je je foto nadien wat bij.

5. Gebruik een raster


Meestal kan je een raster met hulplijnen op je scherm weergeven om je wat te gidsen bij je composities. Zeer handig wanneer je een horizon perfect recht wil krijgen zonder achteraf nog aan je foto te moeten prutsen. Want zeg nu zelf, een zee die naar links of rechts afhelt komt niet echt natuurlijk over, toch?

6. Volg de regel van 3


De regel van 3 houdt in dat je je object niet pal in het midden van je beeld zet, maar wat meer naar de kant. Op 1/3de van de rand om precies te zijn. Dit maakt je foto dynamischer en boeiender, zonder in complete chaos te vervallen. Het raster uit punt 5 kan je overigens prima begeleiden bij je compositie.

7. Werk met negatieve ruimte


Je kan ook even wild doen en variëren op de regel van 3 door je object nog meer naar de kant te verschuiven, waardoor je een op het grootste deel van je foto enkel lucht of vloer te zien krijgt. Deze techniek is vooral op helderblauwe dagen met een occasioneel wolkje een heuse winner. En bij architectuurfoto's doet ie het ook goed.

8. Beter onder- dan overbelichten 


Soms zijn de lichtomstandigheden echt niet evident (denk aan tegenlicht), maar wil je toch graag een foto maken. In geval van twijfel kan je je foto best wat onderbelichten in plaats van over te belichten: van een te donkere foto kan je nadien nog iets helder maken, een overbelichte foto is meestal verloren.

9. Check de HDR-functie

Een variant op punt 8: de HDR-functie. Als je deze activeert maakt je smartphone telkens 3 foto's van hetzelfde onderwerp: eentje overbelicht, eentje onderbelicht en eentje ertussenin. Door die 3 foto's samen te voegen creëert je smartphone een soort gulden middenweg tussen over- en onderbelicht. Nadeel is wel dat een HDR-foto een zwaar bestand is en veel geheugen inneemt, en dat het ook geen spectaculaire resultaten oplevert.

10. Maak meerdere foto's van hetzelfde onderwerp 

Heel banaal, maar het werkt wel zeer goed. Vermits je toch digitaal fotografeert hoef je niet op een foto meer of minder te kijken. Probeer verschillende standpunten uit, varieer in je compositie en speel wat met de belichting: de kans is groot dat het je toch minstens één mooie foto oplevert :-)

Wil je zelf ook graag aan de slag met je smartphone? Check dan zeker Iedereen Smartphonefotograaf, het boek van fotografe Vicky Bogaert. Veel succes!
Oudere posts Homepage

Wie is Julie?



Mademoiselle Julie soigneert haar gasten graag en brengt hen verhalen over de Dingen Des Menschen, met focus op food, travel en alles wat mooi is. Kom binnen en zet u!

Meer lezen >>
Mogelijk gemaakt door Blogger.

Op vadrouille

Op vadrouille

Staycation: yay or nay?

Staycation: yay or nay?

Ski in Val Gardena: winterrrrrrrrrs!

Ski in Val Gardena: winterrrrrrrrrs!

On tour in Noord-Wales, Liverpool en Manchester

On tour in Noord-Wales, Liverpool en Manchester

Moeder-kindjesweekend in de Moezelstreek

Moeder-kindjesweekend in de Moezelstreek

Mijn 12 foto's van 2024

Mijn 12 foto's van 2024

Designed By OddThemes | Distributed By Blogger Templates