10 dingen die ik leerde uit vorige jobs

Ik hou ervan om dicht bij huis te werken. Dat weet ik vooral omdat ik het nog niet zo vaak gedaan heb en al veel uren al pendelend heb doorgebracht :-) In coronatijden is dit aspect misschien minder relevant, maar ik heb me toch voorgenomen om in de toekomst, als we terug op kantoor werken, niet langer dan 2 uur per dag onderweg te zijn. Ruim genoeg om een beetje te lezen op de trein, zonder dat ik er midden in de nacht voor moet opstaan.

Nog eentje uit pre-coronatijden, en enkel van toepassing als je niet vies bent van de betere grootkeuken. Ik ben en blijf geweldige fan van eten op plateaus, de uren tijd en afwas die ik daar al mee heb uitgespaard zijn echt enorm.

In beide richtingen. Elke partij laat zich van z'n beste kant zien, waardoor je een sollicitatiegesprek best met een korreltje zout neemt. Ik heb wel nog nooit gelogen tijdens zo'n gesprek en ben ook absoluut niet van plan om dat ooit te doen. Je haalt er misschien wel een job mee binnen, maar valt daarna meestal toch genadeloos door de mand.

Ik probeer op voorhand zo goed mogelijk in te schatten in welke werkomgeving ik terecht zal komen. Niet enkel qua bedrijfscultuur, maar letterlijk ook de fysieke werkplek. Intussen weet ik dat ik alles wat naar landschapsbureaus met een 'work hard, play hard'-cultuur neigt, beter mijd. Iets met mogelijkheid tot thuiswerk en de voldoende aandacht voor work-lifebalans, spreekt me al meer aan :-)

Ook de gemiddelde anciënniteit in een organisatie probeer ik op voorhand in te schatten, LinkedIn biedt op dat vlak meestal nuttige informatie. Als ik merk dat de  meeste mensen maar een paar maanden in dienst blijven bij de organisatie, weet ik dat het niet bepaald een stabiele omgeving is. Soms kan dat natuurlijk precies zijn wat je zoekt, maar ik geef toch de voorkeur aan plaatsen waar het verloop niet te groot is.

Ik vind het erg belangrijk om werk te doen dat voor mij zinvol aanvoelt. Daarbij hoef ik niet noodzakelijk de wereld te redden of bergen te verzetten, maar aan het einde van de dag wil ik wel het gevoel hebben dat ik iets betekende voor iemand, al was het met iets kleins. Mezelf wijsmaken dat het 'maar werk' is en dat ik mijn plezier wel uit andere zaken haal, is iets dat ik meestal niet lang volhoud.

Zeker in de eerste jaren van mijn loopbaan was ik snel geïntimideerd door hoeveel slimmer andere mensen in het vak leken. Totdat ik besefte dat zij ook van nul zijn begonnen en soms net zo onzeker waren als ik. Het is niet omdat iemand steeds dezelfde theorie debiteert, dat die persoon automatisch een genie is.

Ik heb begeleiding en feedback nodig, al vind ik dat niet altijd aangenaam. Zeker wanneer ik niet helemaal zeker ben van mijn stuk kan feedback al snel confronterend zijn, maar het is net dan dat ik die het meeste nodig heb. Als de feedback niet spontaan wordt aangeboden, probeer ik er zelf om te vragen. Anders blijf ik naast de kwestie aanmodderen. Maar goed, work in progress hier.