Mijn 12 foto's van 2018

Ooit al een jaar meegemaakt dat NIET voorbijvliegt? Ik doe geen moeite om me er een te herinneren en plaats 2018 met plezier in datzelfde rijtje van 'twee keer met de ogen knipperen en het was alweer kerst'. En weet je? Dat is allemaal oké. Echt.

Ik toon je in 12 foto's hoe mijn 2018 eruit zag. Wil je de verschillen spotten met 2015, 2016 en 2017? Ga je gang!

JANUARI

Een donkere maand die ik zo hyggelig mogelijk heb doorgebracht. Best gelukt, vind ik. Maar 's ochtends vroeg opstaan om te gaan werken, nope, dat zal nooit mijn specialiteit worden. Al zeker niet in de winter ;-)

FEBRUARI

En toen was er licht! Enorm groot verschil op dat vlak tussen januari en februari, wat mij heel veel deugd deed. Dat een ijskoude polar vortex mijn tenen er liet afvriezen laat ik even buiten beschouwing, want zon, carnaval en kermis, jaaaaaaaaaaa!

MAART

In maart waagde ik mijn eerste stapjes met de e-reader, nog niet zeker wetend of het iets voor mij zou zijn. Intussen ben ik helemaal overtuigd van het gebruiksgemak, maar snuffel ik af en toe ook nog eens aan een papieren boek. De gulden middenweg opzoeken: altijd al m'n specialiteit geweest. Een uitgebreide review van de e-reader lees je hier.

APRIL



Na m'n winterslaap schoot ik in april terug in gang om de grenzen van het land af te tasten onder het alom bekende motto 'Belgique, c'est chique'. In de Voerstreek ontdekte ik dat het gras écht groener is aan de overkant, niet wetend dat menig pelouse er tegen eind augustus vooral heel erg geel zou uitzien door de aanhoudende droogte. Leve de lente, meer zeg ik niet :-)

MEI

Mijn familie optrommelen om samen aan een sportevenement deel te nemen: nooit gedacht dat ik dat ooit zou doen (deelnemen aan een sportevenement tout court, eigenlijk). Maar kijk, begin mei stonden we te blinken van enthousiasme en zweet tijdens de Denderloop in Liedekerke. Omdat de familiale joggingpret ons zo beviel doen we komende zondag zelfs mee aan de Eindejaarscorrida in Leuven. Zijn we meteen van ons kerstvet verlost, lekker handig. Team Badisco, go go!

JUNI

Toen de gazons langzaam begonnen uit te drogen en de temperaturen flink de hoogte ingingen, ruilde ik mijn loopschoenen voor skeelers. Minder vermoeiend, meer wind in de haren en eens wat andere landschappen. Hier zie je me uitpuffen in Huppaye, klaar om de terugtocht richting Hoegaarden aan te vatten. Je weet wel, dat typische moment halverwege waarop je je afvraagt waar je in godsnaam aan begonnen bent. Maar 't is gelukt, zonder brokken of kleurscheuren, jiehaa!

JULI

Geen zomer zonder uitwaaien aan zee. Het hoeft niet lang of ver te zijn, maar mijn passage op den dijk is wel cruciaal om wat vakantiegevoel te kweken. Wat dan weer motiveert om de maandag erna terug te gaan werken, want die knop met acht weken vakantie heb ik vooralsnog niet gevonden. Maar da's niet zo heel erg, want ik wist dat mijn moment nog zou komen. En schoon vooruitzichten zijn al de helft van de reis, niet?

AUGUSTUS

Nog een klein vakantiemomentje, zij het van een heel andere orde: een weekend in Charleroi! We zijn er veeleer toevallig beland, maar werden zeer euh... beroerd door de stad. Of ik Charleroi nu de place to C vind of niet, lees je hier.

SEPTEMBER

En toen kwam de vakantie, aaaaaaaaaaah! Met een rondrit door Zwitserland kozen we voor simpel, goed en heel erg mooi. Ik kreeg er de berg- en wandelkriebel stevig te pakken en ben al lichtjes aan het dagdromen over volgende bestemmingen waar het leven goed is en de panorama's fotogeniek. Iemand suggesties?

OKTOBER

Ah, wat een heerlijke nazomer was het dit jaar. De zomer vond ik ietsje té, maar da's elk zijn ding natuurlijk. Tussenseizoenen daarentegen, liefst van de zonnige soort, daar word ik helemaal wild van. Summum van dat alles was voor mij onze afvaart van de Lesse midden oktober: zalige nazomerse vibe, gouden zon en frisse pintjes :-) Graag meer van dat in 2019!

NOVEMBER

November is de maand waarin ik traditioneel een beetje stilval. Niet dat ik op mijn luie kont heb gezeten, maar ik heb weinig dingen beleefd die ik de moeite vond om op foto vast te leggen. Wat oké is, want business as usual moet er ook zijn. Zoals op auto-onderhoud gaan en altijd opnieuw aan garagist Verkest uit Studio Kafka ('groot onderhoud en nieuwe banden') moeten denken. Zoek het maar eens op als je je afvraagt waarover het gaat ;-)

DECEMBER

Primeur, want voor het eerst in mijn leven ben ik voor de feestdagen bij de kapper geraakt. Eerder toevallig wel, omdat ik bij mijn vorige bezoek al een volgende afspraak had vastgelegd zonder verder veel nadenken. Maar het kwam wel goed uit vond ik, zo mooi in de plooi liggen om kroketten te gaan vreten.

Et voilà, gedaan met 2018. Ik wilde meer kinderlijke verwondering en onbezonnenheid, en dat is gelukt. Ook al blijft het een moeilijke oefening, want tijdsgebrek en altijd maar doordoen zonder opkijken loeren constant om de hoek. Daarom wil ik blijven bewegen in de richtingen die mij liggen. Niets forceren, maar vertrouwen op dat buikgevoel en mijn acties bijschaven waar nodig. Instant successen boek je daar volgens mij niet mee, maar contentement des te meer. En da's waar ik voor ga in 2019. Doen jullie mee?