Julie's Movement van Pret en Onthaasting

Ooit al gehoord van Time Well Spent? Ik tot voor kort hoegenaamd niet, maar via dit interessante artikel in Charlie magazine over het terugwinnen van onze vrijheid, leerde ik dat Time Well Spent een beweging is, opgericht door een groep designers, filosofen en technologische ondernemers, die stevig lobbywerk verricht bij techbedrijven onder het motto 'Let's reclaim our minds from being hijacked by technology'.

www.timewellspent.io

Gedomineerd door technologie, huh? Wij zijn toch baas over onze eigen toestellen?

Toch niet, volgens Time Well Spent. Technologie, met onze smartphone op de eerste plaats, schreeuwt constant om onze aandacht. YouTube blijft maar video's afspelen op autoplay zodat je blijft kijken, Instagram toont ons een eindeloze feed prentjes en op Facebook verschijnt eender wat om ons daar te houden, ongeacht of de boodschap in kwestie waar is of niet. En o ja, dankzij de afgeschafte roamingtarieven in de EU kan je voortaan zelfs in het hol van Pluto dag en nacht bereikbaar zijn. Jeuj?

Die vaststelling zet je inderdaad aan het denken, en dat is exact het punt dat Time Well Spent wil maken. Technologie op zich is een geweldig hulpmiddel dat ons leven leerrijk, gemakkelijk en aangenaam maakt, maar het is vaak ook een bron van potentiële verslaving. Om je even te laten stilstaan bij je smartphonegebruik en om je er meer controle over (terug) te geven, geeft Time Well Spent een aantal tips op de website, zoals meldingen uitzetten, enkel de apps die je echt nodig hebt op je bureaublad installeren en je telefoon buiten de slaapkamer opladen.

Blijkt dat ik veel van die tips al toepas, eigenlijk (zij die mij WhatsAppberichten sturen weten dat er soms een kleine eeuwigheid voorbij gaat voor ik alles gelezen heb). Maar toch vind ik het moeilijk om mijn aantal computer- en smartphone-uren binnen de perken te houden. Ook al probeer ik mijn rondjes social media op te sparen voor tijdens een pauze of treinrit, en ook al probeer ik doelgericht informatie op te zoeken, toch vind ik het moeilijk om te stoppen eens ik aan mijn scherm gekluisterd ben. De truken van de social mediafoor zijn inderdaad behoorlijk geslepen, ik beaam.

Tijdens dat surfen maak ik mezelf trouwens graag wijs dat ik met een ontspannende en inspirerende activiteit bezig ben, maar klopt dat wel? Als ik social media moet geloven zit heel de wereld altijd ergens op een Pinterestwaardig feest op een unieke locatie, terwijl ik meestal op een plastieken tuinstoel onder een partytent in een willekeurig boerengat beland. Zo ontspannend of inspirerend kan dat toch niet zijn?


Maar kijk, het feit dat ik al weken met deze blogpost in mijn hoofd zit maar er nog niet eerder toe kwam om 'm uit te werken, vind ik binnen deze context een positief feit. Want dat wil zeggen dat ik de afgelopen dagen en weken vooral heb doorgebracht in de buitenlucht vol gezellige terrassen, fietstochten en tuinpartijtjes (met of zonder plastieken stoelen, vul zelf maar in), zonder dat er veel computer- of andere schermen in de buurt waren. En dat ik dat vooral ferm plezant vond.

Laat die fantastische Facebookpost dus maar even wachten in dezelfde file als dat kunstzinnige snapshot voor op Instagram. Een beetje onthaasting in de kop met een fris glas rosé voor mijn neus, ik vind dat precies gezelliger dan andermans foto's zitten liken. Ik denk dat ik het Julie's Movement van Pret en Onthaasting ga noemen of zo. Doen jullie mee?

0 Comments