Eje a koamer al opgeruimdj eh?

Ik declutter, jij decluttert, wij declutteren,... Om maar te zeggen dat ik recentelijk mijn bureau opgeruimd heb. En daar een mooi woord voor wilde gebruiken.

Nu ja, opruimen, ahum. In wezen ben ik best een ordelijk persoon, maar in dingen weggooien ben ik helaas niet zo'n kanjer. En dat is dan nog een gigantisch understatement. Ik heb weliswaar al een lange weg afgelegd (bij de Kringloopwinkel beginnen ze me bij naam te kennen), maar ik heb tevens nog een zeer lange weg te gáán. Waardoor opruimactiviteiten zich bij mij voornamelijk beperken tot het verplaatsen van de ene stapel naar de andere. En terug.


Af en toe zelfs met de occassionele klasseur erbij, want zeg nu zelf, dat oogt toch allemaal properkes zo?


Maar, klasseurs of niet, veel meer dan een verdwaald kladblad gooi ik zelden weg. Waardoor de kasten vol geraken en ik nog minder zin heb om te selecteren en weg te gooien. Vicieuze cirkel, u snapt het wel.

Herkenbaar? Ongetwijfeld! Alleen al het feit dat er bibliotheken volgeschreven zijn over dergelijke thema's bewijst de prangende urgentie ervan. Of ook niet, want als we met z'n allen 'Hoe ruim ik op?'-boeken kopen wordt onze kast alleen maar voller en voller, toch?

Misschien kan Marie Kondo mij overtuigen. Deze Japanse dame is recentelijk uitgegroeid tot dé opruimgoeroe, met deze bestseller tot gevolg:

© tydingup.com

Zou ik 'm een keer testen? Naar verluidt raadt ze je aan om elk stuk vast te pakken en jezelf af te vragen of het een spark of joy geeft. Boeiend uitgangspunt, dat wel, maar als ik dat letterlijk volg wordt het wel héél leeg in mijn hok :-)

Ik weet het dus zo nog niet met die Marie. Misschien, heel misschien, omdat ik bij 'kamer' en 'opruimen' nog steeds aan dit filmpje moet denken:


Ja, opgroeien aan de rand van de Denderstreek laat zo z'n sporen na. 'Meiren he, da'k kan dwaijlen!' Eat this, Marie. Gnignigni.

0 Comments