Julie mocht op congres naar Rotterdam. Samen met een hoop andere gelijkgezinden doorbomen over gatekeeping in het rockmilieu of de aanwezigheid van platenwinkels in Milwaukee, het blijft een verrijkende belevenis. Echt waar. Al is het maar om in te zien dat je eigen werkzaamheden toch niet helemaal naast de kwestie zijn, wat qua motivatie een enorme opsteker is. Laat ik me daar de komende maanden maar aan vasthouden.
Maar hoe boeiend en verrijkend congressen ook kunnen zijn, deze keer zat er een vreemd randje aan. Een serieuze vreemde rand, zeg maar. Wanneer je met een halve dag vertraging leest dat het thuisfront ernstig op z'n grondvesten davert en wanneer je pas bij het doorbladeren van die nieuwsberichten de impact van de situatie beseft, dan bekruipt je niets anders dan het gevoel dat je zelf vooral op het foute moment op de foute plaats zat. Analyses van festivalervaringen en platenverkoop ogen op dat moment - hoe interessant ze anders ook kunnen zijn - behoorlijk naast de kwestie. Bij deze mijn welgemeende dank aan die 120.000 mensen die op straat zijn gekomen, respect daarvoor. Minus die paar heethoofden die 'een duidelijk signaal geven' veel te letterlijk hebben opgenomen, dat spreekt voor zich. Zo, 't is maar dat u het weet.
Net voor ik de terugtocht richting zuiden aanvatte ging ik nog wat uitwaaien in de stad. De veelheid aan indrukken van de afgelopen dagen wat laten insijpelen en onderwijl wat foto's maken, u weet hoe dat gaat. Met het risico dat ook deze foto's vol vrolijke huisjes en blauwe lucht enigszins naast de kwestie zijn wil ik ze u toch tonen. Beschouw ze als een kleine pleister op een grote wonde. Of zoiets. Voilà.
En nu? Doordoen, wroeten en ploeteren, tiens! Op naar de toekomst, tous ensemble!
0 Comments