Ski in Serfaus: blij dat het terug kon!

Begin februari ging ik een midweek skiën. Nu de lente stilaan komt piepen lijken die besneeuwde bergtoppen alweer een eeuwigheid geleden, maar ik blik er graag nog eens op terug. Kijk en geniet maar mee!

Drie jaar geleden was het, mijn vorige keer op de latten. Eigenlijk goed dat we toen, in februari 2020, niet beseften dat we de laatste dagen van het 'oude normaal' ingingen. Maar hoe meer ik eraan terugdenk, hoe onwezenlijker die periode lijkt.

Anyway, blij dat het terug kon!

We trokken richting Serfaus in de Oostenrijkse Alpen, waar we getrakteerd werden op vier zalige skidagen, vol zon en verse sneeuw. Winters koud was het ook, maar in een windstil hoekje op een terras kon je prima genieten van een koffie. Of iets straffers ;-)

Veel meer heb ik eigenlijk niet te zeggen over deze skitrip, maar dat is een teken dat het gewoon heel goed was. Die combinatie van zon, frisse buitenlucht en 's avonds een lekker dineetje: ik blijf dat geweldig vinden.

Serfaus bleek trouwens ook het ideale gebied voor een midweek: compact, maar niet te klein en heel gevarieerd. Geen gesukkel langs saaien paden om tot in de verste vallei te geraken, maar gewoon mooie lange afdalingen, lekker dicht bij elkaar. Als je dan op zo'n zonnige dag de moeite neemt om 's ochtends op tijd aan de lift te staan, kan je echt genieten van een heerlijk rustig uurtje voor de massa arriveert. Ik ben geen ochtendmens, maar voor sommige zaken maak ik graag een uitzondering :-)

Verder was ik ook blij dat ik nog in mijn 14 jaar oude ski-outfit paste, dat ik zalig nieuwe skibotten met pelsje langs de binnenkant had gekocht, dat ik zelf geen foto's hoefde te maken omdat reisgenoot Jurgen dat deed (kon ik lekker mijn warme wanten aanhouden ;-)) en dat we op de valreep het Oostenrijkse equivalent van de Italiaanse Bombardino ontdekten (zeg de magische woorden 'heißer Eierlikör' en alles komt goed). Meer moet dat echt niet zijn.

Enig minpuntje aan de reis? Onderstaande souvenir. Beter nu dan drie jaar geleden uiteraard, maar na een skivakantie terugkeren met corona blijkt dus nog steeds een ding, o ironie. Gelukkig was ik niet zwaar ziek en vooral erg moe. Maar goed, intussen is ook dat achter de rug.

Hopelijk duurt het niet nog eens drie jaar voor ik een volgende keer kan gaan skiën, maar als de pandemie ons één ding leerde is het dat je weinig vat hebt op die zaken. Blij dus dat ik dit reisje heb gehad, de rest zien we wel!