Oe is 't? // Juni (maand van de #phonetograafchallenge!)

instagram.com/chezmademoisellejulie

Een speciale Oe is 't? deze keer, met extra veel foto's, omdat ik in juni heb meegedaan aan de #phonetograafchallenge van smartphonefotografe Vicky Bogaert (die trouwens ook een razend interessant boek over het thema schreef). Ooit nam ik deel aan een workshop smartphonefotografie van haar, en sinds dan ben ik haar blijven volgen op tinternet. Toen ik eind mei haar oproep zag om deel te nemen aan de challenge, dacht ik: 'Awel kom, I'm in!'

Het concept van de phonetograafchallenge is heel simpel: elke dag in juni post je op Instagram een foto binnen een opgelegd thema. Uiteraard maak je die foto met je smartphone en maak je 'm ook de dag zelf, geen beelden uit het archief dus. Enfin, je doet natuurlijk keihard wat je wil, want het is in de eerste plaats voor de fun. Toch heb ik me zoveel mogelijk aan de 'regels' proberen houden, wat nog vrij goed gelukt is ook.

Oké, soms heb ik een thema wat ruim geïnterpreteerd omdat ik een mooie foto had die ik graag wou posten, maar uiteindelijk scherpt dat de creativiteit alleen maar aan, toch? ;-) Kijk maar naar deze kleurrijke klaprozen binnen het thema 'klein'.


Verder had ik geen strak afgelijnd plan of speciaal uitgestippelde routes om de ultieme foto te maken. Wel prentte ik elke ochtend het thema van de dag goed in mijn hoofd, in de hoop wat origineels te vinden tijdens mijn dagelijkse verplaatsingen en bezigheden. En guess what, heel vaak ging dat erg vlot omdat ik m'n vertrouwde decor op een andere manier begon te bekijken.

Zoals mijn gebruikelijke treinrit, waar de tag op de zetel perfect bleek te passen binnen het thema 'handgeschreven'. Wel nog altijd geen idee wat die letters betekenen. Iemand?


Helaas was het niet elke dag van lucky shot. Op dagen dat de inspiratie écht niet kwam heb ik attributen in en rond het huis aangewend om toch iets op foto te krijgen. Dank aan alle flessen Aperol, tuinkabouters, agenda's en tv-schermen in mijn omgeving, jullie hebben me prima uit de nood geholpen ;-)

Voor ik de foto hieronder maakte vreesde ik dat het opnieuw 'van dattum' ging zijn, want waar zou ik in godsnaam iets 'snel' vinden, koningin der traagheid die ik ben? Totdat ik op de brug over de E40 reed en... hebbes!


Uiteindelijk heb ik maar één dag 'gezondigd' en geen foto gepost, de overige 29 dagen heb ik flink mijn bijdrage geleverd. Dat betekent dus dat de collage aan het begin van deze post een 'vervangfoto' bevat die Instagram niet haalde, maar die wel in juni werd gemaakt. Wie 'm vindt, trakteer ik op een koffie :-)

Ook al heb ik een keer gezondigd en sommige thema's ruim geïnterpreteerd, toch nam ik de opdracht soms ook extreem letterlijk. De 'net wakker' hieronder is genomen om 7u10, exact 10 minuten nadat ik opstond, wat me net genoeg tijd gaf voor wat basisoplapwerk en algemene verfraaiing. Soit, dat de ochtend nooit mijn specialiteit zal zijn is bij deze ook visueel bewezen. Misschien had ik me er toch gewoon met een foto van een tas koffie vanaf moeten maken, was iets flatterender geweest :-)


Als ik door de volledige reeks ga krijg ik trouwens de indruk dat ik een extra mooie maand juni beleefde, terwijl die niet meer of minder spectaculair was dan andere maanden. Daarom ben ik ook erg blij dat ik elke dag een geslaagd beeld heb kunnen maken zonder dat ik met vakantie was of uitzonderlijke dingen deed. Dat verklaart natuurlijk waarom er veel openbaar vervoer, stukken Brussel, details van ons huis en zondagse fiets- en wandeltochtjes in de reeks zitten. Maar kijk, die dingen kunnen dus ook fotogeniek zijn.

Veel van die elementen kwamen goed samen in de foto hieronder, vind ik: vrijdagavond, spitsuur aan Brussel-Centraal, met een mix van pendelaars, toeristen en zelfs een handvol para's. Dan gewoon nog op het juist moment afdrukken en mijn 'en route' was klaar.


Als er iets is dat ik tijdens de phonetograafchallenge heb geleerd, dan is het wel dat er in het alledaagse echt wel schoonheid schuilt, die vaak gewoon voor het grijpen ligt. It's in the little things en al. Op zich niets nieuws, maar soms durf ik dat al eens vergeten. Daarom schreef ik die gedachte ook als afsluiter bij mijn laatste foto (enfin, video, want het thema was 'bewogen', zie je ;-) ).


Conclusie: ik vond het heerlijk om elke dag op zoek te gaan naar een geslaagd beeld, wat tot mijn verrassing vrij vlot ging. Wel kruipt er veel tijd in, want snel even bijsnijden, contrast bewerken, filtertje erop en caption erbij duurt meestal langer dan je denkt. Om nog maar te zwijgen over grasduinen in de foto's van de andere deelnemers, want man, daar zaten pareltjes bij! De kans dat ik me nog eens aan een photochallenge waag is dus zeer groot, maar 't zal dan toch na een kleine pauze zijn ;-)

Wil je alle foto's zie die ik tijdens de challenge maakte? Op naar mijn Instagram!

0 Comments