Oe is 't? // Februari

"Het is precies wat stilletjes op uw blog, alles nog oké?"

Een zeer terechte vraag die ik de afgelopen weken een aantal keer te horen kreeg. Alles nog oké, zeer zeker, maar serieus druk. Veel werk en lang op de trein zitten, ge kent dat wel. Waardoor het bloggen er wat bij inschiet. Jammer, want aan inspiratie ontbreekt het me allerminst.

Daarom, bij wijze van tussentijdse update: een overzicht met enkele hoogtepunten uit februari!

DE COMEBACK VAN KINDERLIJKE VERWONDERING

Ik schreef eerder al dat het kind in mezelf de laatste tijd wat zoek was. Bij wijze van nobele poging om het te vinden werden een schaatspartijtje en een avond disco-bowling ingepland, en jaaaaaa, het kwam allemaal terug! Ga wel enkel naar de Bowling Stones in Wemmel als de bowling voor jou minder prioritair is dan de disco, want dat blijkt daar een serieuze boîte te zijn met buitenwippers en al. Misschien moet ik mijn pijlen toch maar meer op zondagnamiddag beginnen richten? Taartjes en koffie en zo?

TREIN DER TRAAGHEID

Het openbaar vervoer heeft mijn geduld de afgelopen maand danig op de proef gesteld. Waar januari behoorlijk vlotjes verliep, zijn de zaken in februari toch enigszins ontspoord (pun intended). Een staking van de MIVB bracht mij in dit wondermooie pareltje in Bosvoorde, wat Tienen meteen van de troon stoot als meest spartaanse station van het land. We hebben een nieuwe winnaar, hoera!

EN MARCHE

Ik heb er lang over getwijfeld, maar ben uiteindelijk toch overstag gegaan voor een activity tracker. Omdat ik meer wilde meten dan enkel mijn 'sportprestaties', is het een Fitbit Charge 2 geworden. Stappenteller, hartslagmeter en slaapdetector: werkt allemaal zeer vlotjes. Ik stel met blijheid vast dat mijn dagelijkse wandeling van en naar het station mij zonder veel moeite aan een paar duizend stappen per dag helpt, een aantal dat dankzij een staking of een spoorveranderingske hier of daar nog verder de hoogte wordt ingedreven. Prima zo, want overdag voldoende bewegen op kantoor: da's helaas minder evident.

RUN BABY RUN

Gelukkig zijn er nog de looptoertjes! Op zo'n dagen gaat mijn stappenaantal snel de hoogte in, maar mijn hartslag volgt helaas gezwind. Februari is de maand waarin ik eindelijk mijn doel van 10 kilometer haalde, en dat vind ik heel flink van mezelf. Wel twee maanden later dan gehoopt, maar is niet erg want ik ben ook maar een mens. Alleen die hartslag, die zou ik graag een stuk naar beneden krijgen. Iemand tips daaromtrent?

POLAR VORTEX

Het moet zowat de meest gehoorde uitdrukking van de afgelopen weken zijn: "Het is koud he?" "Jaja, polar vortex enal." Heel blij dat ik dankzij dat weerkundig fenomeen een nieuw woord mocht toevoegen aan mijn vocabulaire, dat zeker (probeer dat maar eens een paar keer snel na elkaar te zeggen, ha!), maar toch ook opgelucht dat ie inmiddels met de noorderzon is verdwenen. Hoewel, zo als een kasplantje achter het raam, met de krant en een tas thee: lang niet slecht eigenlijk!

Voor maart verwacht ik een aantal leuke ontmoetingen, een wandelingske en nog een etentje hier of daar. Helemaal Julie-proof dus. Nu nog juist een beetje meer rust, tijd en ademruimte, en we zijn er helemaal. Blijven dromen zeker? :-)