Sony Lifelog: de activity tracker die alles over je weet

Een tijdje terug vertelde mijn telefoon mij opeens uit het niets hoeveel stappen ik die dag gezet had. Een bericht dat meteen mijn aandacht trok, omdat ik me niet kon herinneren zelf iets van activity tracker geactiveerd te hebben. Vrij snel werd me duidelijk dat ik al sinds dag 1 Sony Lifelog op mijn telefoon heb staan, een tracking app die zichzelf na een update spontaan in gang had gezet. Leve Android zeker?

Soit, mijn aandacht was best geprikkeld, want ik begon meteen te kijken of ik nog andere grafiekjes van mijn bewegingsgedrag kan vinden in de app. Om die te zien moest ik wel inloggen met mijn Google account, iets wat ik dan maar snel even deed wegens zeer benieuwd. Jup, slimme jongens daar bij Sony.


Niet extreem verrassend bleek het feit dat mijn aantal stappen op een doorsnee werkdag behoorlijk laag is, wegens printer/koffiemachine/vergaderzaal/toilet allemaal in één ruimte (dat toilet wel nog in een apart hokje, voor moest ge u zorgen maken) op letterlijk vijf stappen van mijn bureau. Dat dat niet meteen bevorderlijk is voor mijn calorieverbranding, kon ik wel raden.

Confronterend is het echter wel. De eerste twee weken dat ik de app had checkte ik 'm dan ook regelmatig om te zien hoeveel stappen ik die dag al had gezet. En ja, tijdens mijn eerste wandeling met Lifelog zat ik meer naar mijn telefoon te kijken dan naar het landschap. Ik zweer u dat het niets met Pokémons te maken had, echt.


Een fijne app dus, die niet alleen je aantal stappen bijhoudt, maar ook je autoritten, fietstochten en wandelingen. Alleen skeeleren kan ie precies niet zo goed thuisbrengen, en soms zit het ding er ook gewoon compleet naast. Zo dacht hij heel de tijd toen ik op Suikerrock zat dat ik met de auto aan het rijden was (ik gok door de trillingen van de muziek) en rapporteerde hij nul autominuten op een dag dat ik aan het cruisen was op de ring rond Brussel.


Maar verder werkt die Lifelog dus best goed. Hoewel ik het erg griezelig vind dat zo'n ding quasi alles over je weet, want ook het aantal foto's dat je maakt en het aantal minuten dat je op internet surft brengt hij in kaart. Zelfs je dagelijks afgelegde route kan je raadplegen, wat, zoals jullie merken, in mijn geval een extreem bochtig parcours is :-)


Zoals dat dan gaat kan je ook een armband kopen om je activiteiten constant te tracken. Klinkt interessant voor iemand als ik die haar telefoon een hele dag ergens op tafel laat liggen wanneer ze thuis is, waardoor het lijkt dat de activiteit van de dag voornamelijk bestaat uit comateus zetelhangen. Niet dat dat nooit gebeurt, maar doorgaans loop ik op een thuisdag wel wat trappen op af, die zonder armband niet gerapporteerd worden. Met zo'n band kan je trouwens ook je hartslag en slaappatroon analyseren, dolletjes!

Voor iemand als ik die beroepsmatig de ronkende slagzin 'meten is weten' al wel eens in de mond neemt klinkt zo'n Lifelog + armband weliswaar zeer tof, maar hoef ik echt zoveel over mezelf te weten? Meestal waarschuwen mijn vaste bondgenoten 'weegschaal' en 'jeansbroek' me wel wanneer ik wat minder moet eten en wat meer moet bewegen, een beproefd concept dat al jaren blijkt te werken.

En toch... Toch lijkt het me wel fijn en motiverend om een klein fitnesscentrum op mezelf te vormen en eens in detail na te gaan wat ik op een gemiddelde dag zoal uitsteek.

Daarom mijn vraag aan jullie: Wat zijn jullie ervaringen met activity trackers zoals Fitbit, Jawbone Up en en Sony Smartband? Overtollige gadgets of een radicaal nieuwe manier van leven?

Vertel het mij! Mijn weegschaal en jeansbroek danken u :-)

0 Comments