Ging jij afgelopen zomer met het vliegtuig naar je vakantiebestemming?
Als kind van de Ryanairgeneratie vond ik vliegen lang een evidentie. Na ellenlange autoritten op de auto-achterbank lag heel Europa opeens binnen handbereik voor slechts een handvol euro's: je moest al enorme vliegangst hebben om daaraan te weerstaan. En vliegschaamte? Daar had ik begin jaren 2000 nog nooit van gehoord.
Die tijden zijn intussen (en volledig terecht trouwens) veranderd, waardoor ik toch twee keer nadenk wanneer ik vervoer kies. Zeker voor afstanden onder de 1.000 kilometer. Uiteraard ben ik niet heiliger dan de paus en heb ik er de laatste jaren best wat air miles opzitten (ik wijt het aan knaldrang na corona), maar toen ik afgelopen lente een paar dagen naar München mocht voor het werk, koos ik voor de ICE-hogesnelheidstrein van Deutsche Bahn.
Gründlich of een complete ramp? 't Viel best wel mee!
 |
| Overstap in Frankfurt |
Akkoord, als je op kosten van het werk mag reizen is het makkelijker om voor de trein te kiezen, maar in dit geval was die optie zelfs iets goedkoper dan het vliegtuig. Ik reserveerde wel pas een drietal weken op voorhand, geen idee wat dat geeft als je pakweg drie maanden op voorhand beslist. Maar een decadent dure vogel was ik dus zeker niet.
 |
| Luik-Guillemins, startpunt van alle pret |
Ook qua reistijd was alles heel aanvaardbaar. Een totale treintijd van 6 uur tussen Luik en München, met overstap in Frankfurt, vond ik meer dan schappelijk (in totaal, met de rit naar Luik erbij, kwam ik op een kleine 7 uur). Zeker omdat je meteen in het centrum aankomt en geen gedoe meer hebt met transfers van en naar de luchthaven. Mijn vliegende collega's klokten af op een 4 à 5 uur reistijd. Duidelijk een verschil, maar ook niet enorm veel.
Het comfort dan? Ook best te pruimen! Ik had quasi heel de rit een bankje voor mij alleen, en hoe dichter we bij München kwamen, hoe minder volk er in de coupé zat. Ik vond het er ook opvallend stil, zo zonder gebrul van vliegtuigmotoren. En gewoon opstappen en je bagage in het rek droppen zonder dat je met een laptop en vloeistoffen langs security moet: ook behoorlijk plezant.
 |
| Veel nieuwe vrienden gemaakt onderweg ;-) |
Liep het dan nergens mis? Gelukkig niet, maar die kans is er altijd. 20 minuten overstaptijd in Frankfurt is doenbaar, maar zodra trein 1 veel vertraging oploopt kan je het wel schudden voor trein 2. Het is dus een beetje gokken hoe flexibel je je gaat moeten opstellen.
Ook de wifi deed het verre van geweldig, want nogal vervelend is als je erop rekende om wat werk te verzetten en mails weg te werken. Dan maar naar mijn bureaublad staren ;-)
 |
| Wachten op wifi... |
Gelukkig was er koffie in het barrijtuig. Helaas is dat niet evident als je alleen reist, want er is niemand om op je bagage te letten. Ook naar het toilet gaan is opeens een kleine uitdaging, want probeer maar eens met bagage in zo'n klein hok te geraken (ik heb de mijne voor alle duidelijkheid netjes in het rek laten liggen ;-))
Conclusie? Als je reisschema niet te strak is en de ticketprijzen aanvaardbaar, zou ik een treinreis met Deutsche Bahn zeker aanraden. Het is slow travel, maar van de vlotte soort. Dus: voor een volgende reis onder de 1.000 kilometer check ik opnieuw de trein als optie. Als de omstandigheden zich ertoe lenen, waarom ook niet?
0 Comments