Blogtag: Vragenvuur

Elke week lees ik met plezier de rubriek Vragenvuur in De Morgen Magazine: een verhelderend interview in amper één minuut dat een aantal amusante weetjes over een bekend of minder bekend persoon aan het licht brengt. Voor de gelegenheid beantwoord ik de vragen uit deze rubriek zelf, met - corona indachtig - zoveel mogelijk focus op kleine gelukskes in en rond mijn eigen huis.

One Day van David Nicholls ('t is te zeggen, De Eerste Dag, want ik las de Nederlandse vertaling). Me getipt door zowel Josefien als Evi, en inderdaad een boek dat aan je ribben blijft kleven. Ik las het nog niet zo lang geleden (tijdens de eerste hittegolf vorige zomer), maar zal het zeker lang onthouden.

Wat maakt je intens gelukkig?



Koffie drinken in de zon (binnen achter een raam of buiten op het terras), liefst met een passende playlist erbij. Verder krijg ik graag voldoende tijd om dingen traag te doen en er ondertussen ook nog een beetje van te genieten.

Wat ligt er altijd op je nachtkastje?



Een lichtwekker en mijn telefoon. En ernaast een extra dekentje voor 't geval ik koude voeten krijg. En oké, ook wel mijn kersenpittenkussenvis om diezelfde koude voeten op te warmen. Enkel in de zomer gebruik ik die niet :-)

Van welke slechte gewoonte geraak je niet af?

In coronatijden: door sociale media en nieuwsberichten scrollen, terwijl ik intussen wel weet dat we in een lockdown light zitten en iedereen binnen moet blijven. Eigenlijk heb ik geen boodschap aan hoe een ander zijn paniek/onrust/bezorgdheid beleeft, maar ik merk dat ik toch altijd opnieuw zit mee te kijken.

In het algemeen: op alles willen anticiperen en alle mogelijke scenario's in mijn hoofd voorbereiden. Vermoeiend en meestal onnodig, omdat je het wel ziet als de zaken zich aandienen. Hoewel een beetje voorbereiding soms wel nuttig is, vind ik. Het mag alleen niet verlammend werken.

Wat is de soundtrack van je leven?

Alles wat rond 2005 werd uitgebracht, genre Arcade Fire, Franz Ferdinand, Kaiser Chiefs, The Killers en Bloc Party. Ze zeggen altijd dat de nummers die je ontdekte toen je 20 was een enorme impact hebben op je verdere muzieksmaak, wat in mijn geval wel klopt. Niet dat ik alles uit die periode nog steeds geweldig vind, maar het katapulteert me wel naar zeer boeiende tijden.

Welke hype vind je totaal overroepen?

Altijd en overal bereikbaar zijn. Alles snel moeten doen. Extremen opzoeken.

Welk talent zou je graag bezitten?

Tekenen. Ik ben altijd lichtjes jaloers op mensen die de ideeën in hun hoofd vlotjes in een beeld kunnen neerpennen.

Waarvoor wil je graag herinnerd worden?

Als een fijn mens dat op haar eigen bescheiden manier de lijm is tussen anderen. Iemand die oog heeft voor details en subtiliteiten, en zo het beste in iedereen naar boven brengt.

Op welk lichaamsdeel ben je stiekem het meest trots?



Mijn handen. Ik heb lange, fijne vingers, wat naar 't schijnt handig is als je muzikant wil worden. Verder ben ik ook wel tevreden met mijn lengte, 1m75: niet te groot, niet te klein. Je hebt meestal een prima zicht bij concerten (tenzij er een muziekminnende basketbalspeler voor je neus komt staan) en steekt toch niet té hard boven het maaiveld uit. En je krijgt jezelf nog net in een Ryanairstoel gemurwd.

Waaraan heb je onlangs te veel geld uitgegeven?



Aan etentjes in chique restaurants. Hoewel ik daar totaal geen spijt van heb (en dus eigenlijk niet té veel geld heb uitgegeven), want ik doe dat graag. Mijn laatste wapenfeit was Aux petits oignons in Jodoigne, net voor de coronacrisis losbarstte. Hopelijk kan de horeca op een manier overleven, want dit moet er geweldig hard inhakken.

Welke geur maakt je nostalgisch?

Versgemaaid gras. De zee. Rosbief met bruine saus en kroketjes. Dat laatste ruik ik vaak als ik op zondagmiddag ga lopen. Ik begin dan altijd lichtjes te kwijlen.

Waarvan lig je 's nachts wakker?

Werk en to do-lijstjes, en hoe alles rond te krijgen. Dezer dagen ook wel een streepje corona, moet ik eerlijk toegeven. Maar soms lig ik ook wakker van leuke ideeën en wilde plannen die ik terloops maak. Dan voel ik me als een kind dat niet kan slapen omdat het 's anderendaags op schoolreis mag. Wakker liggen is dus niet per se negatief bij mij.

Welke gênante gebeurtenis blijft je achtervolgen?

Eigenlijk geen. Ongetwijfeld bestaan er wel een paar oude blogposts die ik liever in een stoffig hoekje hou of wat foto's van kotfeestjes (vanillejenever, mmmmm) die best in de persoonlijke archieven blijven, maar verder denk ik niet dat er veel koeien uit de gracht kunnen worden gehaald. Tot nader order heb ik ook nog niet met pluimen in mijn gat over de Grote Markt in Tienen gelopen, maar wat niet is kan natuurlijk nog altijd komen. Yup, een lockdown light doet rare dingen met een mens ;-)

Heb je zin om deze blogtag over te nemen? Doe gerust, en laat me zeker weten waar ik je antwoorden kan komen lezen!