Lente langs de Leie

"Ik kan toch nog annuleren mocht het slecht weer zijn he?" vroeg ik aarzelend toen ik eind maart een sloep boekte bij Minerva Boten in Gent. Ik zat lekker warm ingeduffeld in de zetel en brandde snel een paar kaarsen in de hoop dat het begin april toch een beetje warmer en droger zou zijn. Want bootjevaren in de regen, dat is het toch niet helemaal (hoewel sommige mensen dat blijkbaar geweldig vinden, aldus de vriendelijke dame bij Minerva).

Fast forward naar het eerste weekend van april. Toen kregen we dit:

Ik ben niet het type mens dat vanaf januari begint te zuchten dat het eindelijk maar eens gedaan moet zijn met de winter. Die seizoenen bestaan nu eenmaal voor iets, en wat moet komen zal uiteindelijk ook wel komen. Dat geduld een schone deugd is, probeer ik mezelf iedere dag opnieuw wijs te maken.

Maar deze plotse vlaag lente was gewoon te heerlijk om te negeren. Vader, kinderen, partners en kleinkinderen aan boord, samen met een frigobox vol cava en borrelcervelaat (dat krijg je dan als je een Nederlandse aperitiefset - excuseer, borrelplank - meeneemt voor onderweg :-)). Da's gewoon vollenbak genieten. En blij zijn om zoveel hoerenchance met je reservatie.

Wij kozen voor de route weg van Gent-centrum, richting Afsnee (ik wil ook zo'n villa met aanlegsteiger!). Maar toen we helemaal op het einde nog wat tijd over hadden, zijn we toch even gaan piepen in downtown. Heel tof om de kades waar je soms als voetganger passeert, opeens langs de andere kant te zien. Op zo'n momenten krijg ik altijd de neiging om te zwaaien naar iedereen die passeert, maar ik heb mezelf kunnen bedwingen. Het was allicht de combi cava + zon die z'n werk iets te enthousiast deed.

Zonnige lentedagen vragen natuurlijk ook om de betere terrasactiviteit. Hoewel de foto de indruk wekt dat we opeens in een Nederlandse provinciestad waren beland, streken we neer in Dendermonde, of all places. Niet dat het in Gent niet leuk meer was, maar we hadden nog rendez-vous bij restaurant Kokarde, waar we deze pareltjes op ons lagen te wachten:

Een gezellig restaurant in een statig herenhuis, waar je in een ongedwongen sfeer erg lekkere dingen op je bord krijgt. Smaakvol en verfijnd eten, zonder tot schuim of mousse gereduceerde ingrediënten: helemaal mijn ding!

Dus ja, die lente is wel machtig mooi ingezet dit jaar. Zou het een voorbode zijn voor alles wat nog komen gaat? Ik hoop het, echt.