Belgique, c'est chique // Op stap in Gent, de klassieker die zichzelf constant heruitvindt

Gent is een eeuwige klassieker die zichzelf constant heruitvindt en me steeds opnieuw weet te verrassen. Grote schande dus dat het Gentse bolletje nog een gapende leegte vormde op mijn Belgiëkaart. Omdat mijn nicht Lieselotte zo lief was om me op dat euvel te wijzen én me prompt een persoonlijke rondleiding aanbood, stapte ik uiteraard met heel veel plezier in de auto richting Oost-Vlaanderen.

Het grote voordeel aan een gids die je al jaren kent? Ze lezen je gedachten, wat zonder meer fantastisch is. Geen tourist traps of stijve boetieks waar we geen weg mee weten, maar een heuse tocht langs gezellige snuisterwinkeltjes, architecturale hoogtepunten en een café vol katten. Ja, we houden wel van wat afwisseling.

Na onze eerste stop op de Etsy Markt in de Sint-Niklaaskerk aan de Korenmarkt (internetshoppen, maar dan in 't echt!) schoven we op richting Sint-Baafskathedraal. Een gebouw waar we beiden al zo vaak langsliepen, maar nog nooit binnen gingen. Alleen al die vaststelling verdient een bezoek, maar onderstaande aanvulling op de klassieke heiligenbeelden vormde natuurlijk nog een extra reden om even binnen te springen:

Meet Leo, de imposante vinvis die twee jaar geleden in de Gentse haven aanspoelde en sinds oktober aan het plafond hangt in Sint-Baafs. Een heel onverwachte combinatie, maar net dat maakt het zo indrukwekkend. Niet in het minst omdat Leo's aanwezigheid je onvermijdelijk doet stilstaan bij de schoon- én vergankelijkheid van het leven. Waarvoor dank, Leo, waarvoor dank.

Maar goed, afwisseling dus! We lieten Leo en Sint-Baafs rustig in al hun glorie achter en sloegen de Serpentstraat in, een opmerkelijk steegje dat een walhalla aan fijne winkels herbergt. Dit is het type straat dat ik op m'n eentje nooit zou ontdekken (je moet er echt wel gericht naartoe gaan), maar dat na ontdekking alvast aangestipt staat als halte voor je volgende bezoek.

Snuisteren, passen en ontdekken: het kan allemaal in de Serpentstraat. Zeker in een mooi vormgegeven winkel als Mus in een Plas moet ik me geweldig inhouden om niet elk object afzonderlijk even aan te raken. Ik merkte zelfs het begin van enig kerstgevoel toen ik naar de desbetreffende decoratie keek, iets waar slechts weinig winkels in slagen bij mij. Respect! :-)

Van sfeervolle winkels naar een origineel café: het bleek slechts een kleine stap. We meldden ons aan bij DreamCATchers, ontsmetten onze handen en namen plaats in een universum vol katten. DreamCATchers is een organisatie die asielkatten aan een fijn adoptiegezin helpt en ze in afwachting daarvan het meest huiselijke gevoel geeft dat je je maar kan inbeelden. Dat je hun werking kan steunen door een drankje te nuttigen in het café tussen een gezellige bende katten, vind ik echt schitterend.

Om grote drukte te vermijden moet je op voorhand reserveren, maar eens je binnen bent mag je zo vrij bewegen als je wil, zolang je de katten niet stoort of lastigvalt. Mocht dat toch het geval zijn, blijken de dieren wel zo verstandig om je vanuit een onbereikbaar hoekje gade te slaan ;-)

Na ons bezoek aan het kattenparadijs reisden we nog even verder naar een ander zonnig oord: de Mosquito Coast. Dit wereldrestaurant is een waar begrip in het Gentse (het zat er dan ook afgeladen vol) en brengt gerechten uit alle windstreken met de glimlach op je bord. Omdat ik wel zin had in een tripje naar Mexico, was ik zo blij als een kind met mijn margarita en cajun chicken wrap. Hartverwarmende comfort food, net wat ik nodig had!

Om in stijl af te sluiten kozen we op de terugweg voor het architecturale parcours. Meer nog dan overdag baadt het graffitistraatje bij valavond in een edgy sfeertje, zonder dat het ongemakkelijk wordt. Een subtiel evenwicht dat ze in Gent wel vaker weten te bewaren, vind ik. Als je goed kijkt zie je trouwens heel wat subtiele details op de muren, die echt wel clever gemaakt zijn. Iemand enig idee aan welke muur ik dat hoofd gevonden heb?

Eindigen deden we tot slot met dé architecturale pareltjes van het moment: de 'je haat hem of vindt hem geweldig'-stadshal aan het Emile Braunplein en De Krook, het nieuwe bibliotheekgebouw waar alle boekskes over volstaan. En terecht, vind ik wel.

Het is net die geslaagde mix van oud en nieuw, van jarenlange tradities en vollenbak vernieuwing, die voor mij de smoel van Gent bepalen. De ene persoon vindt dat geweldig, de andere maar aanstellerij en veel te hard je best doen. Wat er ook van zij, een uitstap naar Gent weet me altijd te boeien. En dat vind ik meer dan een geldige reden om mijn kot uit te komen!

MEER INFO?

Visit Gent
Oude Vismijn
Sint-Veerleplein 5
9000 Gent
visit.gent.be