 |
| instagram.com/chezmademoisellejulie |
September, september, waar ben jij heen? Koud en kil begonnen, maar geëindigd met een mooie Indian Summer. Prima zo! Kijken jullie mee wat ik zoal deed afgelopen maand?
Hallo Viktor!
September is de maand waarin mijn neefje en metekind Viktor geboren werd. Zie hem eens schattig wezen! Hoe je baby's best vasthoudt en wat je er zo allemaal mee kan doen als meter: ik lees het graag in de comments. In afwachting oefenen Viktor en ik alvast wat gekke bekken, in de volle overtuiging dat we nu al reeds een topteam vormen!
Naar de kapper
Niet dat naar de kapper gaan zo'n memorabel feit is, maar ik geniet daar toch altijd enorm van. Alleen jammer dat ik de slechte gewoonte heb om pas te bellen voor een afspraak wanneer de term 'kapsel' al lang niet meer van toepassing is op mijn haardos. Gelukkig was ik deze keer vooruitziend en legde ik meteen een afspraak vast voor mijn volgende bezoek. Flink he?
Naar de kapper
Niet dat naar de kapper gaan zo'n memorabel feit is, maar ik geniet daar toch altijd enorm van. Alleen jammer dat ik de slechte gewoonte heb om pas te bellen voor een afspraak wanneer de term 'kapsel' al lang niet meer van toepassing is op mijn haardos. Gelukkig was ik deze keer vooruitziend en legde ik meteen een afspraak vast voor mijn volgende bezoek. Flink he?
Feestgedruis in Tienen
September is een drukke maand in Tienen. Open monumentendagen, langste eettafels en streekbierenmarkten: ik liet het me allemaal met plezier welgevallen. Als volbloed bourgondiër vind ik niets leuker dan op 't gemak afzakken naar die dingen, zeker als het onder een heerlijk zonnetje, in een ongedwongen sfeer en met goed gezelschap verloopt. Gewoon al het feit dat er zoveel leuke dingen te doen vallen om de hoek, daar word ik immens blij. Think global, act local. En al.
Decadentie in Londen
Ik schreef het hier eerder al: midden september trokken we er een weekend op uit richting Londen. Glitter en glamour, daar doen we niet aan mee. Maar stil genieten, dat des te meer. Mijn achterneef bood zich trouwens al aan als reisgezelschap voor een volgende weekendtrip: Steven jong, ik hou u eraan! ;-)
Run baby run
Eind augustus sprak ik mijn wens uit om tegen het einde van het jaar vlot 10 kilometer te kunnen lopen, net als collega-blogster Evi. Ik zet nog steeds dapper door, al is het soms stevig op de tanden bijten. Aan discipline ontbreekt het me doorgaans niet, aan talent helaas wel. Een traag tempo en een hoge hartslag, dat zijn mijn vaste compagnons de route. Maar ik blijf volhouden: traag lopen, me niet opjagen, en dan komt het wel goed zeker? Op 20 oktober plan ik trouwens een kleine tussentijdse evaluatie, want dan doe ik mee aan de City Run in Tienen, langs en door verschillende gebouwen in de stad. Voor die ene keer dat de badmeester je toelaat om te lopen langs het zwembad mag je toch niet weigeren zeker? ;-)
Dat het een mooie september was, vol zonnige, ontspannen weekends, dat is zeker. Wat oktober brengen gaat? Geen idee, alles ligt open. Het kriebelt wel om nog even de zon op te zoeken voor de winter eraan komt. Iets waar ik zonder veel moeite wat tijd voor zou kunnen vrijmaken. Een onverwachte luxe. Misschien. We zien wel.
Dat het een mooie september was, vol zonnige, ontspannen weekends, dat is zeker. Wat oktober brengen gaat? Geen idee, alles ligt open. Het kriebelt wel om nog even de zon op te zoeken voor de winter eraan komt. Iets waar ik zonder veel moeite wat tijd voor zou kunnen vrijmaken. Een onverwachte luxe. Misschien. We zien wel.
0 Comments