Afgelopen week deed ik me tegoed aan wat me-time. Een behoorlijk bekakt woord vind ik dat, ook al ben ik het concept zelf best genegen. Maar ach, wie ben ik om een kartonnen doos tegen te spreken?
In allerijl nog een selfie gemaakt van mijn vers gemodelleerde coiffure. De ervaring leert dat zo'n bolle kappershelm na een paar dagen onherroepelijk verdwijnt totdat de volgende knipbeurt zich aandient, omdat mijn eigen haardroogkunsten in de verste verte niet kunnen tippen aan the real thing. Maar bij deze ben ik gerust en kan ik binnen een paar weken met een kop vettig haar vrolijk terugblikken op dit kleine kappersmomentje. Geniet intussen ook even mee van het fantastische filmbehang in ons toilet (ja, het licht zit daar fotografisch gezien vrij goed), wat voor alle duidelijkheid een erfenis is van de vorige eigenaars. Ooit verlossen we Charlie Chaplin wel uit z'n lijden, ooit.
DINSDAG
Gaan badderen in de Thermen van Spa, met een geweldige cadeaubon die ik nog op te souperen had. En omdat ik de dingen graag goed doe, karde ik maar meteen naar het überwellnessoord van ons land, om tussen de gepensioneerden langs de rand van het zwembad een dutje te doen en wat zorgen uit te zweten in de sauna. Helaas heb ik geen foto van mezelf in de jacuzzi in de aanbieding, één selfie per keer zal wel volstaan.
WOENSDAG
Niet langer in, maar deze keer óp het water, in Het Vinne in Zoutleeuw. Schoon jong! Tegelijk ook de perfecte dag om afscheid te nemen van de herfstzon, zo vlak voor de regensluizen opentrokken en de thermometer in een diep dal wegzakte. Naar 't schijnt kan je langs een mooie route vlotjes met de fiets naar Het Vinne, maar lui als ik was reed ik natuurlijk knal de parking op. Recht op doel af, je kent het wel. Volgende keer beter, beloofd.
DONDERDAG
Eerst een zeer mooi concert van Richard Hawley in het Koninklijk Circus meegemaakt (wat een zaal jong, wat een zaal!), om nadien op de terugweg even een glimp van Sint-Michiel en Sint-Goedele op te vangen. Het was toen al behoorlijk rustig op straat, zelfs nog voor er sprake was van niveau 4. Zo is het natuurlijk wel gemakkelijk om me-time te beleven, als er geen kat (pun intended) op straat loopt. Vreemde tijden.
VRIJDAG
Los van enig dreigingsniveau besloot ik vrijdag de zetel wat aandacht te schenken, met een zeer lekkere Gauloise in de aanslag. Amberkleurig, zoet en een beetje kruidig: perfect voor een herfstavond.
ZATERDAG
Op vadrouille naar het MAS in Antwerpen, waar ik de tijdelijke expo over Antwerpen en Istanboel ten zeerste kan aanraden. De vaste collectie kan me minder bekoren, maar dat liet ik niet aan mijn hart komen, want: knap gebouw zeg! Na afloop ging ik me nog even warmen aan een bak troost bij Broer Bretel. Safe and warm. En al.
ZONDAG
6 Comments