Joepie, het is gelukt! Eindelijk heb ik de gekruiste techniek bij het accordeonspel onder de knie.
Het heeft me echt een hele tijd gekost, waardoor ik lichtjes triest werd dat ik jullie niet sneller een filmpje kon tonen. Maar omdat ik de voorkeur geef aan een enigszins toonbaar resultaat, is het soms oefenen en volhouden totdat de foutenmarge binnen de perken blijft. En daar kan best wat tijd overgaan.
Gelukkig heb ik inmiddels het toonbare punt bereikt (geniet intussen ook even mee van de ondergaande herfstzon):
Hoewel het altijd zeer confronterend blijft om jezelf en de fouten in de opname te bekijken (tips om tempo te houden, iemand?), heb ik gelukkig toch zonder al te grote kleerscheuren het einde van het stuk bereikt. Wat me slechts 14 takes gekost heeft, ahum.
Weet je wat? Volgende keer schakel ik een monteur in, die met de beste onderdelen uit de verschillende takes één überopname kan samenstellen. Zou dat geen goed idee zijn? Maar ja... waar vind je die mensen? :-)
0 Comments