Nog geen reisplannen voor deze zomer? Ga dan naar Brussel! En gebruik dit boek als gids:
Misschien vreemd dat ik een boek vol Brusselse verhalen als reisgids aanprijs, maar in de bib stond ie alvast geklasseerd onder die noemer. Brussel als vakantiebestemming? 't Zal wel zijn!
Verwacht echter geen pasklaar reisadvies met openingsuren van musea en andere praktische info, want dat biedt Een gehucht in een moeras van Marc Didden geenszins. Omdat dat helemaal de bedoeling niet was. En gelijk heeft ie, die Marc.
Wat biedt Een gehucht in een moeras dan wel? Veel, veel meer! Het boek loodst je door verschillende Brusselse wijken en laat je door de ogen van rasobservator Didden kijken naar alle actie (of het gebrek daaraan, wanneer hij het over pakweg de Brusselse gemeentepolitiek heeft) en proeven van een stevige bundel sappige verhalen. Als boeken geur en geluid konden bevatten, dan is dit een exemplaar dat die extra's ruimschoots en zonder twijfel verdient.
Maar ook met enkel tekst en een aantal zeer mooie foto's ter beschikking slaagt Marc Didden er met glans in om in zijn gekende droge, cynische stijl een herkenbare en bij momenten koppige, maar steeds enthousiaste beschrijving van Brussel te leveren. Hoewel je voor dat laatste enigszins door de droge bewoordingen heen moet lezen, maar hee, da's net de bedoeling he kinders. U ziet het: Marc Didden op z'n best.
Daarom is dit boek perfect geschikt voor eenieder die geregeld in Brussel vertoeft, er slechts zelden komt of er nog nooit geweest is. Voor iedereen, echt waar. Heb dus als niet-Brusselaar geen schrik dat je geen alinea zal kunnen volgen, en vrees als Brusselaar vooral niet dat je alles al weet wat er over je stad te leren valt. Alleen al het feit dat Didden begint met de eenvoudige stelling dat Brussel meer is dan de Dansaertwijk, is als levensbelangrijke les meer dan het vermelden waard.
Ik heb Een gehucht in een moeras als provinciale Brusselsympathisant (neen, dat is geen tegenstelling) met veel plezier op de trein van en naar Brussel gelezen, en ben nog maar eens bevestigd in mijn overtuiging dat het af en toe de moeite loont om wat langer in de stad te blijven hangen en na het werk niet meteen naar het station te rennen om op tijd in suburbia te arriveren. Vrijdagavond vind ik daar bijvoorbeeld een mooi moment voor. Daarom, aan wie mij vandaag zoekt: u weet waar u me kan vinden :-)
0 Comments