Zoals ik jullie onlangs vertelde bevind ik me accordeongewijs in het segment der zestiende noten. Dat het daar zeer boeiend is lijdt geen twijfel, maar soms is het er ook wat bochtig en heuvelachtig.
Zeker wanneer je hindernissen als deze moet nemen:
Zeker wanneer je hindernissen als deze moet nemen:
De charme van een nieuw stuk is onbeschrijflijk, maar soms zorgt die veelheid aan noten ook voor enig uitstelgedrag bij mezelf. Alsof het een moeilijk te beklimmen berg is, waarvoor je jezelf eerst even moet lanceren. Reculer pour mieux sauter, weet u wel?
En op zo'n momenten, dat geef ik toe, is het zeer verleidelijk om even terug te bladeren in het boek en een wijsje te spelen dat ik al wat beter onder de knie heb. Of om terug te vallen op een iets vertrouwder instrumentarium. Of om gewoon een boek te gaan lezen in de zon :-) Eigenlijk is het een simpele kwestie van zelfdiscipline. En ook al bestaat het grootste deel van mijn dagtaak daaruit, toch valt het me soms lastig om die steeds op te brengen.
Betekent dat feit dat ik met een vage schuldbekentenis kom opdraven? Niets daarvan, peptalk voor mezelf, dat is het. Want die col, die zullen we beklimmen hoor. Niet zomaar afstappen en met de fiets aan de hand naar boven klefferen, maar recht de berg op, en danseuse!
En op zo'n momenten, dat geef ik toe, is het zeer verleidelijk om even terug te bladeren in het boek en een wijsje te spelen dat ik al wat beter onder de knie heb. Of om terug te vallen op een iets vertrouwder instrumentarium. Of om gewoon een boek te gaan lezen in de zon :-) Eigenlijk is het een simpele kwestie van zelfdiscipline. En ook al bestaat het grootste deel van mijn dagtaak daaruit, toch valt het me soms lastig om die steeds op te brengen.
Betekent dat feit dat ik met een vage schuldbekentenis kom opdraven? Niets daarvan, peptalk voor mezelf, dat is het. Want die col, die zullen we beklimmen hoor. Niet zomaar afstappen en met de fiets aan de hand naar boven klefferen, maar recht de berg op, en danseuse!
0 Comments