Volgens de vaderlandse pers was afgelopen weekend het drukste festivalweekend van deze zomer. Ik denk dat ze gelijk hebben. Dus trok ik naar Dranouter, het festival waar volgens de organisatoren ouders ongegeneerd hun kinderen mee naartoe nemen. Wat denkt ge, dat ze gelijk hebben?
Poussetten, bolderkarren, kindergrime en zelfs een soort babybar, het was er allemaal. In die laatste konden moeders naar verluidt de luiers van hun kind verversen en gelijk ook wat borstvoeding geven of flesjes opwarmen. Ik zeg 'naar verluidt', want verwondert het u dat ik daar niet binnen ben geweest? Een zeer fijn initiatief, maar ook participerende observatie kent z'n grenzen.
Wat ik nog zag: scoutsgroepen, chiromeisjes, dertigers met cowboybotten en jonggepensioneerden met vouwstoel, kruiswoordraadsel en drinkbus. Dranouter, het festival voor jong en oud waar volgens de organisatoren iedereen aan zijn trekken komt? Ik denk dat ze gelijk hebben.
Naast de affiche zet Dranouter duidelijk vooral in op randanimatie, bezoekerscomfort en heerlijke spijzen en dranken. Eerst wat knabbelen aan een sprinkhanenbrochette, dan kijken naar een barbieboulette en uiteindelijk alles wegspoelen met een Sint-Bernardus tripel, hoe multicul kunt ge eigenlijk zijn? Julie deed het, en voelde na afloop niet de minste buikkramp. Jes beebie.
Verder onthou ik dat Urbanus het - dankzij de stevige steun van De Fanfaar - nog steeds kan en dat Joost Zweegers met alleen zichzelf en een piano een hele tent eerst kan doen zwijgen en ze vervolgens helemaal kan doen meezingen. Straffe muzikant, goede nummers, gouden strot. Ik ben fan.
En omdat West-Vlaamse patattenvelden heel charmant zijn maar na een tijdje toch wat beginnen geuren heb ik voor de afwisseling nog een streepje Suikerrock aan mijn weekend geplakt. Volgens de locals een very sweet festival. Ik denk dat ze gelijk hebben.
2 Comments