Mister Sandman

't Is kalm op het werk. Heel kalm. Zo kalm dat het koffiemachien zichzelf voortijdig uitschakelt wegens te grote inactiviteit, terwijl het normaal eens per drie maanden door overmatig gebruik in de prak wordt gezopen.

De gang baadt in een semi-griezelig sfeertje, met al die gesloten deuren en volstrekte stilte. En dankzij die ene knipperende TL-lamp die pas eind augustus vervangen wordt. David Lynch is er niets tegen.


Als je toch iemand tegenkomt verschiet je zelfs een beetje, omdat je niet verwachtte nog een verdwaalde ziel aan te treffen. Goed dat dat handvol verdwaalde zielen er nog is, anders zouden de middagpauzes wel heel... euh... rustig zijn.

Maar gelukkig is daar de ijskreemman! Ondanks de lage bezettingsgraad op de campus heeft die ogenschijnlijk toch een goudmijn weten aan te boren, getuige zijn dagelijkse aanwezigheid, stipt rond lunchtijd. Zijn vertrek is dan ook het moeilijkste moment van de dag, want wanneer je het zeemzoete 'Mister Sandman'-melodietje hoort spelen aan een dermate traag en dromerig tempo weet je dat het wel heel zwaar zal worden om aan de lonkende siësta te weerstaan.

Wat eigenlijk nog niet zo'n gekke uitvinding is, zo'n siësta. Naar 't schijnt zou een kleine powernap echt helpen. Maar ook al zijn er weinig getuigen om mij op luid gesnurk te betrappen, die stap heb ik tot op heden toch nog niet durven zetten. Koffie helpt ook om mijn energiepeil - dat in de zomer veel weg heeft van een lekkende ballon die alsmaar leger wordt - terug op te krikken. Maar toch, heel eventjes de ogen sluiten met Mister Sandman op de achtergrond, het lijkt me wel wat.

Tijdens de kalme zomermaanden krijg je ook steevast een logistieke uitbreiding van je takenpakket, zich meestal concentrerend rond het opvangen van verdwaalde passanten en het bewateren van andermans plantjes. En het na afloop bukken en snel weglopen wanneer weer eens bleek dat zorgen voor een levend wezen niet je grootste sterkte is.

En aan het eind van de dag, wanneer al die taken erop zitten, wanneer de boeken toe gaan en de laatste deur op slot, dan neem je je schoenen van onder de airco (werkt echt!) en slof je lustig de zomeravond in. Warm en filevrij. Heerlijk.

0 Comments