De zomer is in het land. Toch al zeker wat de kalender betreft. Want ook al geloven we allemaal graag dat we volstrekt individuele keuzes maken, begin juli valt altijd enorm hard op dat het tegendeel het pleit wint, wanneer we met z'n allen als een blok richting dezelfde bestemmingen beginnen laveren. Straten en kruispunten worden verlaten, Brussels Airport moet een tandje bijsteken, de NMBS legt extra treinen in naar toeristische oorden en... de wegenwerken starten.
Dat laatste is een noodzakelijk kwaad waar ik als eco-zondaar niet op mag sakkeren, ik draag namelijk zelf bij aan het in het in vernieling rijden van asfaltlagen en het verslijten van viaducten. Die dingen moeten opgelapt worden, en dan moet dat maar in de zomer, da's logisch. Daarom neem ik dezer dagen gezwind de trein, wat ideaal is als je dringend een boek uit te lezen hebt wegens onverbiddelijke reminders vanuit de bibliotheek. Glijdend door het landschap een verhaaltje degusteren, 't is zo slecht nog niet.
Begin juli vind ik het ook steeds mooi om zien hoe de spanningsboog op het werk wat begint af te nemen, hoe de broekspijpen al eens worden opgerold en de middagpauze met de collega's wat langer duurt. Of hoe je mekaar op maandag met een lichtjes verbrande kop begroet en niet eens moet vragen hoe het weekend was, want je aanblik verraadt al dat halfbewolkte dagen kleine maar zeer fijne venijntjes zijn.
En dat zijn heerlijke tijden. Op het ritme van de zomer toch productief proberen zijn is niet gemakkelijk, maar ik waag me graag aan de oefening. Af en toe een zonnebad of ijsje tussendoor en dat lukt prima. Let the good times roll!
Dat laatste is een noodzakelijk kwaad waar ik als eco-zondaar niet op mag sakkeren, ik draag namelijk zelf bij aan het in het in vernieling rijden van asfaltlagen en het verslijten van viaducten. Die dingen moeten opgelapt worden, en dan moet dat maar in de zomer, da's logisch. Daarom neem ik dezer dagen gezwind de trein, wat ideaal is als je dringend een boek uit te lezen hebt wegens onverbiddelijke reminders vanuit de bibliotheek. Glijdend door het landschap een verhaaltje degusteren, 't is zo slecht nog niet.
Begin juli vind ik het ook steeds mooi om zien hoe de spanningsboog op het werk wat begint af te nemen, hoe de broekspijpen al eens worden opgerold en de middagpauze met de collega's wat langer duurt. Of hoe je mekaar op maandag met een lichtjes verbrande kop begroet en niet eens moet vragen hoe het weekend was, want je aanblik verraadt al dat halfbewolkte dagen kleine maar zeer fijne venijntjes zijn.
En dat zijn heerlijke tijden. Op het ritme van de zomer toch productief proberen zijn is niet gemakkelijk, maar ik waag me graag aan de oefening. Af en toe een zonnebad of ijsje tussendoor en dat lukt prima. Let the good times roll!
2 Comments