Oe is '? // September

Weer een maand voorbij! Lezen jullie even mee wat ik in september allemaal beleefd heb?

GEZIEN

Kimmy Schmidt!


Korter en kouder worden dagen: het perfecte moment om er vanonder een tv-dekentje nog eens wat series tegenaan te gooien. In september waagde ik me aan The unbreakable Kimmy Schmidt, een sitcom over de bijna 30-jarige Kimmy die, na jarenlang opgesloten in een bunker te leven, bevrijd wordt en een nieuw leven opstart in New York. Best een ontspannende serie die bij momenten grappig is, maar die vooral te klasseren valt onder de noemer 'luchtige feelgood'. Niet meer, niet minder.

GEHOORD

Stilte!


Af en toe blijf ik in Brussel plakken en moet ik me haasten om de trein naar huis te halen. Meestal krijg ik op mijn tocht naar Brussel-Centraal gezelschap van andere pendelaars met klotsende laptopzak op de rug, maar deze keer verliep mijn missie bijzonder kalm. Apocalyptisch bijna, zo'n leeg station.

GEPROEFD

Overschotten!


Nu ik geen bedrijfskantine meer voorhanden heb, moet ik noodgedwongen terugvallen op mijn eigen kookkunsten. 't Is dat of alle dagen kant-en-klaar of - godbetert - postvatten tussen de bejaarden in de Lunch Garden. Gelukkig heb ik nog een greintje zelfrespect, en heb ik me wonderwel ontpopt tot ware kokkin. Geen ingewikkelde toestanden (mijn hongergevoel is meestal omgekeerd evenredig aan mijn hoeveelheid geduld), maar meestal wel lekkere, voedzame dingen. Op een paar weken tijd een vriezer vol Tupperware bijeen gekookt, ik vind dat behoorlijk straf van mezelf.

GEROKEN

Thee!


Ook al ben ik een notoire koffiedrinker, toch waag ik me soms ook aan wat thee. Omdat ik mijn cafeïneverbruik wat binnen de perken wil houden, en omdat thee heel soms ook wel lekker kan zijn. Maar niet zo lekker als koffie, laat dat duidelijk zijn. Trouwens: twee keer raden wat er in dat gouden zakje links in beeld zit? :-)

GEVOELD

Hartkloppingen!


Nee, niet letterlijk natuurlijk, maar wel telkens een stevig bonzend hart wanneer ik me aan een looptoertje waag. Omdat het perfecte loopseizoen terug is aangebroken nu de warme zomerdagen voorbij zijn, heb ik mezelf voorgenomen opnieuw wat vaker te gaan lopen, wat tot nu toe verrassend goed blijkt te lukken. Nu nog juist die hartslag naar beneden krijgen en het komt helemaal goed met mij. En vooral ook minder gênant wanneer ik de buurman nog eens tegenkom op mijn terugweg.

Al bij al een mooie september, die af en toe ook wel bumpy was. Maar het is pas door bochten te nemen dat je leert sturen, niet? Laat oktober dus maar voluit gaan, liefst met nog wat nazomerzon, als 't even kan. Dank bij voorbaat!

4 Comments