't Is gebeurd: the Dog Days are over. The Dog Days, de Hondsdagen. De wat?
De term 'Hondsdagen' komt ergens uit de mythologie en heeft iets te maken met de Grote Hond en de ster Sirius, maar de exacte details lijken me hier niet zo belangrijk. Het heeft ook iets met farao's te maken naar het schijnt. Exotische boel, quoi.
In elk geval, de Hondsdagen lopen van 20 juli tot 20 augustus, wat klimatologisch gezien de warmste periode van het jaar is. U kent het wel: van die hete, broeierige juli-avonden, afgekruid met af en toe een stevig onweer en een indigestie na een iets te uitgebreid barbecuefeest. Zomer op z'n best, joehoe!
Maar nu zijn die dagen dus voorbij. Een reden tot klagen? Misschien een beetje, maar bekijk het positief: eind augustus is een periode van verandering, van nieuwe ideeën en goede voornemens die pas vanaf september moeten worden uitgevoerd (wat u respijt geeft om gauw nog die laatste fles cava open te trekken), van verse catalogi en trailers voor nieuwe tv-programma's. Beschouw het als een nieuw laagje verf dat de dingen er net wat frisser laat uitzien.
En opeens ruik je de herfst. En zie je wolken in snoepkleuren, soms dreigend, soms plagerig. Je krijgt zin in het nieuwe concertseizoen, kijkt uit naar de terugkomst van de extra dikke weekendkrant en verlekkert je alvast op een wildmenu bij een knetterend haardvuur. En op kastanjes poffen, waarom ook niet. En dat terwijl we driekwart van het jaar hebben zitten uitkijken naar de zomer. Eigenlijk maar vreemde wezens, die mensen.
Maar voor het zover is, voor we de zomer definitief uitzwaaien en - hopelijk - een grandioze indian summer induiken, gaat Julie nog een even op uitstap. Eerst wat gaan koukleumen in het hoge noorden, daarna nog een beetje bronzeren in het diepe zuiden. En ze is er helemaal klaar voor, als ge dat maar weet!
0 Comments