Julie maakt af en toe een wandelingetje. Gewoon, omdat dat tof is. En omdat het halverwege juli al wel eens te warm durft zijn om dartel rond te joggen. Daarom: kodak in de aanslag en marcheren maar.
Een kleine blik op mijn archief leert me dat ik vorig jaar tijdens het weekend van 21 juli hetzelfde plan had opgevat, omdat het toen ook zo'n heerlijke zomerse dag was. Ja, koning Filip heeft mijn steun voor zijn troonsbestijging toen te midden van de velden gekregen. En kijk, na een jaar lijkt ie toch aardig zijn plan te trekken? Reden te meer om ook dit jaar opnieuw de velden in te trekken!
Het geografische actieterrein mag dan wel wat verschoven zijn, het doel allerminst: een paar aardige plaatjes schieten en zo de illusie voor mezelf creëren dat een sprookjesbos of verlaten vlakte echt niet zo moeilijk te vinden zijn. Je moet gewoon goed kijken :-)
Sympathieke mensen trouwens, hier in Sugar Town. Aan het einde van dit veldbaantje liep ik de burgemeester tegen het lijf, waarvan, ik geef het toe, ik niet zeker wist of het de burgemeester was, want ik had die mens buiten een prentje in het lokale infofoldertje namelijk nog nooit gezien. Maar het was 'm dus (althans, dat zei ie zelf), waarna die me enthousiast meetroonde naar zijn tuin om me het mooie uitzicht ('tot in Berloz he meiske!') te tonen. Toffe peer zeg, die Marcel.
Wat leer ik daaruit? Dat een fototoestel in uw handen precies wel helpt om al eens op een plezante plek te belanden. Of zou het toch mijn buurmeisjeslook zijn? Soit, of het nu de look, het fototoestel of gewoon puur toeval is, 't is hier tof in Sugar Town. Op een paar maanden tijd heb ik al half het schepencollege ontmoet, meer dan bij al mijn vorige woonplaatsen samen. Ja, ik vind dat plezant.
En net wanneer je denkt: 'Maar dat is hier zo schooooooon!' krijg je ook nog dit te zien:
Maar hee, ook dat hoort erbij. Zonder fabriek gene suiker, zo simpel is dat. En met die lichtjes op de achtergrond is het toch nog een beetje schoon, niet?
Allez hop, op naar de volgende wandeling!
0 Comments