Leve de thematische playlists! Sinds ik vorige week alle zonnige liederen door mijn mp3-speler gejaagd heb, deed ik de afgelopen dagen hetzelfde met alle regenachtige creaties. Als het weer grillige bokkensprongen vertoont, dan ook mijn playlist. En eigenlijk 'pakt' dat geweldig goed, zo'n melodietjes die aangepast zijn aan de heersende klimatologische omstandigheden. Alsof ze nog net wat meer tot hun recht komen, en alsof die regenachtige dag speciaal ontworpen lijkt voor die ene trillende noot uit November Rain. Of was het andersom?
In elk geval, de regenachtige playlist is beduidend minder vrolijk dan de zonnige (of wat had u gedacht?), maar is gelukkig ook een stuk korter. Op een druiligere namiddag uren non-stop naar intimistische vertolkingen over liefdesbreuken en ander leed luisteren, ik denk niet dat het een aanrader, noch een garantie is om goedgezind naar huis te gaan.
Maar gelukkig werden daarom de bittersweet melodietjes uitgevonden, aha! Vrolijk plingend en ronddartelend in de melodie, terwijl de tekst meestal één brok doffe ellende is. Ongetwijfeld een genre dat het best te pruimen valt door mensen met enige schizofrene inslag (waar ik mijzelf veiligheidshalve niet toe reken), maar waar ook een gewone sterveling (jup, mijn categorie) volgens mij ook best wat pret en vertier aan kan beleven.
Bij gebrek aan Paul Anka deze keer (die mens houdt zich duidelijk enkel bezig met zonnige plaatjes), gaat mijn persoonlijke best bittersweet award bij dit luisterrondje naar Blind Lemon met hun heerlijke No Rain. Zo'n vrolijk melodietje! Zo'n leuk gitaarriedeltje! Zo'n zonnig clipje! Maar wat een tristesse in de tekst: eenzaamheid, thee met twee willen drinken, een saai leven moeten uitzitten,... boehoe zeg. Het moet in het land der blinde meloenen allemaal precies niet zo gemakkelijk geweest zijn.
Maar laat u niet te veel afleiden door de wanhoopskreten van de uitvoerder, en luister gewoon naar dat lieflijke melodietje. Plingplingpling, great escape!
0 Comments