Pajotternijen

Het Allerheiligenweekend. Baken van euh... doodse stilte na weken vol rondhosserij. Oktober is de klassieke maand waarin alles, maar werkelijk alles, samenkomt. Alle mogelijke vergaderingen en commissies op het werk, etentjes met vrienden, familiefeesten, administratieve afhandelingen, enzoverder enzovoort. Natuurlijk is dat plezant, super, fantastisch, maar soms ook een beetje vermoeiend. En dat maakt het eerste weekend van november tot een klassiek en welverdiend rustpuntje. Wanneer de eerste klop van de weekendkoppijn verteerd is sta je recht... en ga je naar buiten.

In mijn geval was dat naar de heimat, waar ik voor de gelegenheid een weekend resideer. En alsof het met overduidelijk voorbedachte rade is, kiezen de radiobonzen van StuBru uitgerekend dit weekend om enkel plaatjes te draaien uit de voorbije drie decennia. Ik vond het al verdacht, zoveel goede nummers na elkaar, en toen ik mezelf betrapte op het vreselijke 'Eindelijk nog eens muziek uit onze jongen tijd' wist ik dat het tijdperk van het oude taartendom finaal om de hoek begint te lonken. Wanneer je muziek uit je formatieve jaren combineert met logeren in de kamer van je jeugd, kan je niet anders de boel keihard afkruiden met nog wat extra nostalgische elementen. Bij gebrek aan Bacardi Breezer en Aïki Noodles ben ik dan maar de velden in getrokken, want het was al lang geleden dat ik mijn benodigde dosis modder, koeien en fermettes had gekregen.

En zo geschiedde. Ik trakteerde mezelf op een uitstap naar het hoogste punt van West-Brabant, hoezee, alwaar ik de vermaledijde Kesterheide in al haar glibberige glorie heb kunnen aanschouwen. Hoewel het allicht verstandiger was om dat na een lange droge periode te doen, hopelijk maken mijn sneakers een beetje pret in de vuilbak... Ach ja, niet getreurd, ik ga gewoon mijn oude knuffelbeer omhelzen en een Disney-video opzetten. En misschien vind ik nog wel een paar Dr. Martens in de kast.



0 Comments