Ooit vroeg ik me af hoe problematisch het is dat ik af en toe een wandelingetje maak. Ik ben er nog steeds niet uit, omdat ik nog steeds met de idee kamp dat wandelen voor ouwe besjes is. Maar wat doe je op een bloedhete zomerdag, wanneer het te warm is om te joggen en elk zwembad volloopt met drijvende peuters? Juist ja.
Het verschil met mijn vorige escapades is er wel, zeker qua temperatuur. Maar voor de rest blijven de basisingrediënten aanwezig: een verlaten plaats (zonder drijvende peuters), een paar wegwijzers en een kodak. Meer heeft Julie echt niet nodig om zichzelf wijs te maken dat ze in Italië, een broeierige savanne of een sprookjesbos zit. Dat, en de juiste Instagramfilter natuurlijk.
0 Comments