De periode eind mei-begin juni staat bij mij sinds jaren gelijk aan examens. Van zodra je oud genoeg bent om een stilo vast te houden en daar een paar krabbels mee neer te zetten mag je je kunsten beginnen bewijzen in klassikaal verband. Wanneer daar een aantal jaar later het mondelinge werk bijkomt wordt het natuurlijk helemaal geestig, met alle beelden van kleine jongens in veel te grote kostuums nog haarscherp op mijn netvlies gebrand.
Wanneer je dan eindelijk de nodige brevetten op zak hebt en de uithoeken van de arbeidsmarkt begint te verkennen houdt het meestal op met van examenpje spelen. Tenzij je - zoals ik - aan een onderwijsinstelling belandt of tenzij je - hee, ook zoals ik - de wereld der hobby's en vertier induikt. Bloemschikken, auto's tunen, koffie brouwen,... je kan het zo gek niet bedenken of er bestaat wel een cursus over. En waar het voor de gemiddelde hobbyist ruim volstaat om gewoon de cursus te volgen uit een gezonde vorm van interesse, vindt elke zichzelf respecterende onderwijs- en cursusinstelling het uitermate belangrijk dat de cursist aan het einde van het schooljaar z'n kunnen toont middels een examen. Bloed, zweet, tranen en bibberende vingers, o ja, het hoort er allemaal bij.
Wat krijg je dan als twee hobbyisten mekaar in pre-examentijd toevallig tegen het lijf lopen?
Dit.
Persoon A blij omdat ie eindelijk de fotografieopdracht over close-ups kan afronden, persoon B blij met de extra gelegenheid om het fingerspitzengefühl nog wat bij te schaven. Collega-hobbyisten onder elkaar, iedereen content, geslaagd en een bank vooruit. Hoera voor de hobby's!
0 Comments