Ooit al gehoord van straatjutten?
De vergelijking met de bijna gelijknamige activiteit op een strand is allicht niet toevallig, maar het lijkt hier wel om een gepimpte versie te gaan. Met minder zand tussen de tenen, denk ik.
De term is ontsproten aan de koker van de Nederlander Richard Stomp, die er heuse levenswijze in ziet en die mooi uit de doeken doet op zijn blog. Vermoedelijk begonnen als ordinair marketingpraatje, maar intussen toch al mooi in boekvorm uitgebracht. Zo gaat dat dan met die Nederlanders, snelle jongens.
 |
| Bron: straatjutten.nl |
Het idee achter straatjutten is eigenlijk heel simpel. Het uitgangspunt is dat je nieuwe ideeën niet in je bureau opdoet, maar op straat. Stomp (wat een naam toch…) raadt je aan om met kinderlijke verwondering over straat te lopen en om van alles wat je aandacht trekt een foto te maken. Nadien analyseer je die foto door je af te vragen waarom die op dat moment zo je aandacht trok. En pets, je hebt een basis voor een nieuw idee!
 |
| Bron: straatjutten.nl |
Of het echt zo simpel is weet ik niet, maar ik volg de redenering ergens wel. Als we over straat lopen kijken we meestal naar beneden, maar zelden recht voor ons uit, laat staan naar boven. Terwijl er inderdaad heel veel te zien is, als je maar goed kijkt. Door een klein beetje toe te geven aan je kinderlijke verwondering kan het op het eerste zicht banaalste voorwerp inderdaad opeens interessant worden. (Hoewel ik moet zeggen dat het mij omringende kantoormeubilair, zelfs met de juiste ingesteldheid, toch niet meteen sexy lijkt te
worden. Komaan bureaulamp, doe uw ding!)
Dus oké, misschien heeft die mens wel gelijk. Laat ik me voornemen om vanaf nu met een andere blik rond te kijken en me te laten verrassen door het schone van de dagelijkse banaliteit en er, als ik er het lef voor heb, een foto van te nemen en die hier tentoon te spreiden. Auto’s, treinen, balpennen, elastiekjes en koffietassen, be prepared!
0 Comments