Eén, twee, drie, wals!

Walsjes, walsjes, zwieren en zwaaien maar! Ik associeer de dans vooral met bejaarde dames op zondagnamiddag in Dancing Parasol, maar weet sinds geruime tijd dat ook menig folkie al graag eens iemand op draaiende en zwalpende wijze tegen zijn gilet plakt. En geef die mensen maar eens ongelijk.

Om maar te zeggen dat ik aan het hoofdstuk 'wals' ben aanbeland, hoezee!

't Is lang geen evidentie om het gezapige één-twee-drie ritme te blijven tikken terwijl je er ondertussen ook nog een melodietje moet uitpersen, maar hee, was dat niet net de essentie van accordeonspelen en bijgevolg van mijn volledige experiment?

Hier hoort u hoe ik het er betreffende dat walsgegeven anno vandaag vanaf breng (en ja, ik vervorm hier een bourrée tot een wals, wat volgens de puristen ongetwijfeld not done is, maar van het boek mocht het, nah):


Heel aandoenlijk vind ik het allemaal wanneer ik zo naar mezelf luister, prototype 'schattige beginner met tong hangend uit de rechtermondhoek'. Voilà, meteen weet u waarom ik vooralsnog enkel audio en geen video serveer. Dat, en ook het feit dat ik behoorlijk zenuwachtig ben wanneer ik een audiofragment opneem. Stom he? In 't echt klinkt het allemaal veel vlotter hoor, echt waar ;-)

Intussen ben ik ook nog steeds begaan met de bestrijding van mijn tablatuurverslaving, waardoor ik op een zwak moment toch maar reepjes papier ben beginnen knippen. En het werkt, hoera, het werkt!


U ziet het: nog steeds jolijt en vertier Chez Julie! Up next: gepunte polka's?

0 Comments