Festivalitis

Het festivalseizoen draait op volle toeren, waardoor je in deze tijd van het jaar elk weekend ergens wel een openluchtconcert kan meepikken met een frietje in de hand. Tof jong!

Alleen kom ik tot de vaststelling dat ik tegenwoordig vooral eendagsfestivals blijk te frequenteren, terwijl die eigenlijk gericht zijn op een publiek van middelbare leeftijd, een groep waar ik nu nog niet bepaald toe hoor. En toch gebeurt het. Met mijn intrede op dergelijke weides haal ik de gemiddelde leeftijd drastisch naar beneden, maar ach, iemand moet de statistieken toch een beetje in de war sturen? Ik ben proper op mijn eigen en consumeer af en toe een drankje, de organisatie kan alleen maar blij zijn met een klant zoals ik.

De mensenspotter in mij is op dergelijke evenementen dan weer blij met de enorme variëteit aan vreemde sujetten en voorwerpen. Strandstoelen, luchtmatrassen, ligbedden,... het mag allemaal mee de wei op!

En dat geeft zeer schone taferelen:

Een dergelijk festivalconcept heeft natuurlijk wel een aantal niet te versmaden voordelen: je kan je tegoed doen aan festivalgeneugten zoals Vietnamese loempia's en plat bier, terwijl je nadien gewoon lekker in je frisse bedje kan kruipen. En het tentzeil dat je vroeger gebruikte voor het echte kampeerwerk kan je nu gewoon als picknickdekentje over de heilige grasmat draperen. Een beetje zoals je handdoek leggen aan het zwembad, met dezelfde drama's als iemand 'm komt inpikken tot gevolg.

In plaats van platte pizzaborden of leeggespoten waterballonnen kom je op een eendaags festival veeleer een platgestampte Standaard of vertrappelde leesbril tegen, maar verder zijn er nu ook weer niet zoveel verschillen. Het publiek is wat tammer en trager en laat wat meer ruimte ('O wee als er iemand op mijn tenen trapt of in mijn nek ademt'), maar laat zich verder net als dochter- of zoonlief ogenschijnlijk graag eens stevig gaan. Jup, de lallende zatlap is van alle leeftijden. Wat zeg ik, die is vaak veel hardnekkiger eens ie de 40 gepasseerd is, alsof de grenzen opnieuw moeten worden afgetast.

't Is slim gezien, zo'n tuinfeest voor midlifers. Een perfecte opvulling van de kloof tussen de grote festivals en seniorenbals. Maar voor ik op die laatste te zien zal zijn moeten er nog heel wat jaren verstrijken, dat gaat echt nog lang duren. Echt. Nog. Lang. Eerst een rollator kopen.