Daar zit je dan, met je prille professionele loopbaan herleid tot een aantal zakken. Met gemengde gevoelens. Want enerzijds ben je blij omdat je heel wat zaken niet meer moet, maar anderzijds ook wat sip omdat je niet meer mag. En da's toch wel even slikken.
Maar zoals wijze mensen dat dan zeggen, geldt ook hier ongetwijfeld de stelling dat elk einde een nieuw begin betekent. Hoewel ik het nog even op een doorstart ga houden, want ik heb nog wat hangende dossiers af te werken. Daarom noem ik mezelf vanaf nu 'permanente thuiswerker met openstaande factuur', een status die ik hopelijk niet té lang hoef te bekleden.
Als jullie zich in tussentijd afvragen hoe het met die Julie zou zijn of waar ze nu weer zou uithangen, slechts één advies: vraag het gewoon. Bel me, schrijf me, laat me iets weten, of kom mij gewoon uit mijn kot halen als voorgaande maatregelen weinig succes opleveren. Ik bijt heus niet, echt.
Dit prentje wordt overigens mijn leidraad voor de komende tijd:
Zo te zien heb ik al flink wat fases afgewerkt en bengel ik momenteel ergens tussen 4 en 5. Maar toch, nummer 6 mag nu wel gaan komen. En als het zover is, laat het dan maar knallen jongens, met alles erop en eraan. Echt, ik kijk er nu al naar uit!
3 Comments