Een nieuwe maand, een nieuwe Oe is't! Ziehier wat augustus zoal te bieden had:
GEZIEN
Nadat ik vorige maand een blik wierp op de internationale bezoekers van mijn blog (IJsland! Duitsland! Portugal! Italië!), keek ik deze maand eens naar de regionale verdeling. Ja, ik weet de statistische vakidioot diep in mij doorgaans goed verborgen te houden, maar soms is ie gewoon sterker dan mezelf.
En wat blijkt? Dat de provinciesteden mooi vertegenwoordigd zijn maar dat ik anderzijds mijn afkomst niet kan verloochenen, zo met een halve top 10 die tegen het Pajottenland en de Denderstreek aanschurkt. En net daarom vind ik onderstaand stukje even verderop in de lijst zo mooi:
Wat welke bestemming staat daar eenzaam tussen Welle, Tongeren, Puurs en Sint-Niklaas? Barcelona! Kijk, dat is nu eens internationalisering naar mijn hart zie.
Wat welke bestemming staat daar eenzaam tussen Welle, Tongeren, Puurs en Sint-Niklaas? Barcelona! Kijk, dat is nu eens internationalisering naar mijn hart zie.
GEHOORD
Goede gitaarriffs, een hele week lang!
Eind augustus deed StuBru van 1000 zonnen en gitaren, wat zeer fijn was gezien ik die week verlof had. Dagenlang gitaarriedeltjes die zich lekker in je oor wurmen, daar hou ik van. Ik vond het overigens al verdacht dat ik zoveel nummers uit mijn tienerjaren na elkaar hoorde. Ja, u mag me vanaf nu officieel met 'oude taart' aanspreken.
Goede gitaarriffs, een hele week lang!
 |
| © StuBru |
Eind augustus deed StuBru van 1000 zonnen en gitaren, wat zeer fijn was gezien ik die week verlof had. Dagenlang gitaarriedeltjes die zich lekker in je oor wurmen, daar hou ik van. Ik vond het overigens al verdacht dat ik zoveel nummers uit mijn tienerjaren na elkaar hoorde. Ja, u mag me vanaf nu officieel met 'oude taart' aanspreken.
GEPROEFD
Een goei zjat koffie!
Toen ik vorige week Gent onveilig maakte, hield ik tijdens die actie ook even halt bij Café Labath, waar ik een flat white bestelde en de hipster in mij even helemaal liet gaan. Zo'n flat white is echt mijn ding: een medium bak koffie, afgewerkt met wat warme melk. Ideaal voor watjes zoals ik, die een espresso wat te bitter vinden en een latte geen echte koffie willen noemen. De perfecte gulden middenweg, quoi.
Een goei zjat koffie!
Toen ik vorige week Gent onveilig maakte, hield ik tijdens die actie ook even halt bij Café Labath, waar ik een flat white bestelde en de hipster in mij even helemaal liet gaan. Zo'n flat white is echt mijn ding: een medium bak koffie, afgewerkt met wat warme melk. Ideaal voor watjes zoals ik, die een espresso wat te bitter vinden en een latte geen echte koffie willen noemen. De perfecte gulden middenweg, quoi.
GEROKEN
Zonnecrème!
Omdat zomer 2015 best warm was, werd de bus zonnecrème de afgelopen weken al wel eens uit de kast gehaald. Maar niets kan op tegen die laatste warme dagen, wanneer je nog eens extra goed smeert omdat je weet dat het bijna gedaan is met de zomerzon en omdat de geur van zonnecrème altijd tot enige vakantiestemming leidt. Ik denk dat ik de bus permanent op mijn bureau ga laten staan om er op een druilerige herfstdag af en toe aan te snuiven.
GEVOELD
Vermoeidheid en mist in de kop, een niet zo vriendelijk duo.
Augustus is de maand die ik dit jaar een beetje onderschat heb: er vol enthousiasme aan begonnen, maar gaandeweg beginnen sukkelen met platte batterijen en een permanente staat van zombieschap. Intussen zijn die batterijen hopelijk weer voldoende opgeladen om september te lijf te gaan. Want september, dat wordt dit jaar onmiskenbaar een maand van overgang. Maar zeggen wijze mensen niet dat verandering meestal verbetering betekent? Ik denk dat ik dat maar ga geloven, en volop van frisse doorstart ga doen!
Zonnecrème!
Omdat zomer 2015 best warm was, werd de bus zonnecrème de afgelopen weken al wel eens uit de kast gehaald. Maar niets kan op tegen die laatste warme dagen, wanneer je nog eens extra goed smeert omdat je weet dat het bijna gedaan is met de zomerzon en omdat de geur van zonnecrème altijd tot enige vakantiestemming leidt. Ik denk dat ik de bus permanent op mijn bureau ga laten staan om er op een druilerige herfstdag af en toe aan te snuiven.
GEVOELD
Vermoeidheid en mist in de kop, een niet zo vriendelijk duo.
Augustus is de maand die ik dit jaar een beetje onderschat heb: er vol enthousiasme aan begonnen, maar gaandeweg beginnen sukkelen met platte batterijen en een permanente staat van zombieschap. Intussen zijn die batterijen hopelijk weer voldoende opgeladen om september te lijf te gaan. Want september, dat wordt dit jaar onmiskenbaar een maand van overgang. Maar zeggen wijze mensen niet dat verandering meestal verbetering betekent? Ik denk dat ik dat maar ga geloven, en volop van frisse doorstart ga doen!
2 Comments